A NASA colocou por cuarta vez un vehículo na superficie de Marte. Durante as primeiras horas do 6 de agosto, en horario de GMT, o vehículo Curiosity foi depositado no cráter Gale de Marte mediante un guindastre voador. Nada máis aterrar o vehículo empeza a enviar as primeiras imaxes á Terra. Leste foi o primeiro indicador do éxito da misión MSL.
O proceso de aterraxe durou sete minutos desde a parte alta da atmosfera de Marte. En realidade, trátase dunha atmosfera moi fina, 110 veces máis fina que a da Terra, e con todo, a entrada da cápsula da misión xera unha gran calor que se colocou a 1.600 ºC. Por iso tiña un escudo contra a calor.
No interior da atmosfera, a cápsula freouse mediante un paracaídas, que liberou o escudo anticalórico, co que o vehículo que transportaba no seu interior e o guindastre saíron.
O guindastre utilizou un sistema de propulsión paira reducir ao máximo a caída a certa altura. O propio sistema de propulsión podería deixalo moi lentamente no chan de Curiosity, pero esta forma de aterraxe corre o risco de que os foguetes de propulsión levantasen una nube de po cerca do chan que podería causar fallos no equipo eléctrico do sistema. Pola súa banda, deixaron o vehículo no chan co sistema do guindastre voador, é dicir, baixárono amarrado a uns cables. Fixérono moi lentamente, os enxeñeiros da NASA afirman que o vehículo chegou ao chan a 0,6 m/s. Trátase dun proceso de freado moi rápido, xa que sete minutos antes a cápsula do MSL alcanzou os 20.000 km/h á alta atmosfera de Marte (5.500 m/s aproximadamente).
Gran parte da dificultade deste tipo de manobras radica na comunicación, xa que o sinal de radio tarda uns 40 minutos en chegar á Terra desde Marte. Isto quere dicir que en caso de problemas, os enxeñeiros da NASA non podían facer correccións, xa que o suceso de sete minutos ía estar completamente acabado moito antes de que a Terra coñecese o problema.
Agora comeza o traballo científico do vehículo Curiosity. A NASA outorgou una autonomía moito maior aos vehículos anteriores, Pathfinder, Spirit e Opportunity, coa instalación de baterías de plutonio. Crese que Curiosity traballará durante 14 anos sen parar.
Estudará as pedras que rodean o punto de aterraxe, así como os materiais que atopa baixo terra, utilizando trades e destrutores láser. Científicos da NASA destacaron a procura de indicios de compostos orgánicos, así como das condicións de vida dunha época.