Recentemente notáronse dous antivirais orais pola súa contribución ao control das consecuencias do SARS-CoV-2: Molnupiravir e Paxlovid. De feito, até agora non había un tratamento específico e sinxelo paira reducir os síntomas. O primeiro, da compañía Merck, obtivo o 5 de setembro a autorización de uso urxente no Reino Unido. Pouco despois, a axencia europea de medicamentos EMA abriu as súas portas paira o seu uso en Europa.
É un análogo dun ribonucleósido que actúa sobre a replicación do virus. De feito, no proceso de replicación o virus interioriza este análogo, polo que se crea una mutación. Como consecuencia, o virus non pode seguir replicándose. Tamén se probou contra outros virus do ARN, como o virus da gripe, e no caso do SARS-CoV2, demostraron una eficacia do 50% en hospitalización e morte con infectados con factores de risco.
O tratamento iníciase una vez confirmados os primeiros síntomas do COVID-19 e dura cinco días. Adiantouse que ten un custo aproximado de 600 € e chegouse a un acordo para que nos países empobrecidos poidan producir e brotar sen pagar patentes.
O antivirus Paxlovid é da compañía Pfizer. Os resultados da fase II/III foron comunicados por Molnupiravir o mesmo día que obtivo os recoñecementos do Reino Unido e da SEM e son moito mellores que os de Molnupiravir. De feito, conseguiu una eficiencia do 89% en hospitalización e falecemento co mesmo tipo de paciente, é dicir, con algún factor de risco paira o desenvolvemento do COVID-19 grave.
Paxlovid actúa antes que Molnupiravir no mecanismo do virus. De feito, inhibe una proteasa do SARS-CoV-2, impedindo o seu replicación. Do mesmo xeito que Molnupiravir, débese tomar durante cinco días e si engádese una pequena dose de ritonavir antiviral, conseguiuse alargar o efecto. A axencia estadounidense de medicamentos, FDA, está a analizar os resultados das sesións clínicas e é moi probable que, se a FDA acéptao, a SEM tamén o autorice.