Cando comezou o confinamento, as asociacións que se ocupan dos dereitos da diversidade sexual alertaron sobre o risco de que nas persoas que viven fóra da heterosis o covid-19 puidese ter consecuencias negativas. Sinalaron que en todos os fogares non se admite a diversidade sexual e que máis dun tivo que negar ou ocultar o seu carácter ao quedar confinado cos demais.
Xa están en marcha estudos paira medir o impacto do confinamento no colectivo LGTBIQ. A pesar de que aínda non hai resultados, prevén que terá efectos negativos tanto económica como socialmente, como ocorre noutras minorías.
Desde o punto de vista sanitario, outras variables fan máis vulnerable este grupo de poboación. En primeiro lugar, teñen una menor propensión ao acceso aos servizos de saúde que o resto, e en segundo lugar, desprázanse máis tarde que o resto. Normalmente débese a que viviron experiencias anteriores malas, de forma que, se non é absolutamente necesario, evitan que se solicite asistencia ao sistema sanitario. Isto supón una demora no diagnóstico e tratamento.
Tamén inflúen os hábitos de consumo. Por exemplo, han visto que a evolución dos fumadores que enferman de covid-19 é peor que a do non fumadores. Pois ben, segundo un estudo realizado en EEUU en 2018, a porcentaxe de persoas fumadoras entre gais, lesbianas, transexuais, transgénero e bisexuais é 10 puntos superior ao da poboación xeral (37% e 27% respectivamente). En Europa, ademais do tabaco, o consumo doutras sustancias adictivas está máis estendido entre as persoas LGTBIQ.
Ademais, a presenza doutras enfermidades aumenta a gravidade do covid-19, o que dificulta aínda máis o confinamento. Por exemplo, segundo a revista sanitaria Gaceta sanitaria, nas mulleres lesbianas e bisexuais son máis frecuentes a obesidade, a osteoporose e os cancros de mama e pescozo de útero. Nos homes gais e bisexuais destacan as infeccións de transmisión sexual e os cancros de ano, colon e próstata, así como as alteracións alimenticias. Por último, nas transaccións, ademais das variables físicas relacionadas coa transición (tratamentos hormonais e intervencións), a revista fai referencia ao risco de suicidio.
En xeral, en moitos estudos maniféstase una maior propensión a padecer depresión e ansiedade neste colectivo. As variables tanto físicas como psíquicas empeoran coa idade e tamén as sociais. Moitas persoas maiores gais, lesbianas, bisexuais e trans viven soas e marxinadas, polo que o confinamento é especialmente duro paira elas. En caso de infección, ademais, o prognóstico é aínda peor que o doutras persoas maiores, debido ás variables sanitarias mencionadas anteriormente.
Nos datos públicos (contaminados, ingresados e mortos) que fornecen os organismos oficiais afectados polo covid-19, moitas veces non se atopan desagregados por sexo, e moito menos por identidade. Por tanto, será difícil dispor de datos reais de impacto. Que as advertencias das asociacións sirvan paira prestar atención e tomar medidas encamiñadas a paliar os efectos nocivos que poden sufrir as persoas do colectivo LGTBIQ.