O Museo San Telmo de San Sebastián celebrou o acto de entrega dos premios CAF-Elhuyar 2011. Na igrexa, os dantzaris da compañía Kukai deron comezo ao acto, a través da danza quixeron ser máis rápidos que a pluma e enfrontarse á gravidade. A páxina branca foi a metáfora da edición deste ano e os retos foron o eixo. Os retos da sociedade, as respostas da ciencia e a tecnoloxía e, de novo, os novos retos creados pola ciencia e a tecnoloxía. Mesturado co espectáculo multimedia e en directo, os dantzaris, científicos, persoal da Fundación Elhuyar e os asistentes ofreceron os primeiros minutos do evento á reflexión, baixo a dirección de Oihana Jauregi.
“Demostra o que podes facer cunha páxina en branco” foi a lema dos Premios CAF-Elhuyar 2011, e no acto de hoxe foron premiados os mellores de entre os atrevidos: Patricia Navarro, Alfredo Sarmiento e Jone Omar, químicos da UPV; Jon Makibar, enxeñeiro e investigador de IK4-Ikerlan; Gorka Zabaleta, xornalista da revista Baleike; e Jose Mari Elortza, profesor da Facultade de Química da UPV.
Patricia Navarro, Alfredo Sarmiento e Jone Omar titularon “A arte da química e a química da arte” no artigo outorgado polos químicos do Departamento de Química Analítica da UPV. Segundo o xurado, “aínda que clásica, é una obra ben estruturada, con bo punto de partida e que os autores defenden perfectamente a tese do artigo”.
De feito, trátase dun exercicio paira combater a quimiofobia que se considera moi estendida na sociedade: “A sociedade actual ten certo temor a todo o relacionado coa química” —subliñan— “hai produtos ecolóxicos e “bio” na actualidade, e óuvese moito que os produtos químicos afectan o cancro e outras enfermidades. Pero, de verdade, todo é química”.
Paira defender a ubicuidad da química, os tres autores fan un percorrido pola historia da arte, facendo fincapé no papel que xogou a química en cada época. Una das áreas de traballo do equipo de investigación dos autores é a análise do patrimonio, polo que este artigo foi una forma de compaxinar o seu traballo coa divulgación.
O enxeñeiro eibarrés Jon Makibar compaxinou o seu labor investigador coa divulgación e recibiu o premio ao artigo de divulgación baseado na tese doutoral do autor polo seu artigo “Pirólisis e biorefinerías”.
Makibar realizou a súa tese na Universidade do País Vasco e Ikerlan. O obxectivo foi desenvolver un proceso de transformación enerxética de residuos do sector da biomasa, que consistiu na toma dun reactor de investigación deseñado na universidade e o seu traslado á escala dunha planta piloto de pirólisis.
Makibar recoñeceu a dificultade de escribir o artigo: “Despois de escribir a tese nun euskara moi técnico, tes que escribir noutro euskara que calquera entenda. Tes que ensinar o resultado á túa noiva ou irmán paira preguntarlle se se entende ou non. E si din “é un pouco duro paira entender”, tes que cambialo. Foron catro ou cinco borradores”.
A pesar da dificultade de trasladar a tese doutoral a un nivel divulgativo, este ano presentáronse máis traballos que nunca nesta categoría, e os membros do xurado sinalaron que tiveron máis dificultades que nunca paira decidir a quen concederlle o premio. O xurado valorou especialmente positivamente os traballos desta categoría en canto a contido e forma. “É una satisfacción e una felicitación ver que a tese se centra cada vez máis en investigadores capacitados paira comunicarse así en eúscaro”, subliñou a candidata Itziar Alkorta.
Ademais da categoría de artigos de divulgación, os premios CAF-Elhuyar premian tamén traballos de xornalismo científico. E na edición 2011 o xornalista zumaiarra Gorka Zabaleta foi o mellor, “Itsas hondoa eskura. Un mundo que non aparece nos mapas”.
O xurado destacou sobre este traballo “o estilo directo do xornalista, a extensa documentación, a capacidade de reunir diferentes puntos de vista, as belas gráficas utilizadas e a súa habilidade paira relacionarse coa actualidade”, e con iso, “o esforzo do autor por compaxinar os temas locais coa ciencia”.
Segundo Zabaleta, a idea da reportaxe xorde do esforzo por axuntar temas e ciencia locais. “Ao coñecer o mapa de AZTI –di–, a primeira idea foi que tiñamos que conseguilo, polo menos a parte correspondente a Zumaia. Pero logo pensamos que, tirando doutros fíos, poderiamos dar una lectura máis ampla á reportaxe. Até agora non tivemos esa precisión do fondo mariño, pero vivimos na costa e a xente moveuse no mar, traballou no mar, beneficiouse do mar. Ocorréusenos comparar o coñecemento acumulado durante séculos co mapa realizado por AZTI”.
A reportaxe está dispoñible na web da revista Baleike.
Paira finalizar o acto, o químico e profesor da UPV/EHU Jose Mari Elortza recibiu o Premio de Méritos 2011. José Mari Rodríguez Ibabe, presidente da Fundación Elhuyar, recibiu o premio.
Coa creación do bergarés, Elortza estudou química na Universidade de Valladolid e incorporouse á Facultade de Químicas de San Sebastián en 1976. Naquela época empezou a escribir libros de texto de química en eúscaro. Os seus escritos son libros de Química Física Macromolecular e Termodinámica utilizados por moitas xeracións de estudantes.
Con José Ramón Etxeberria, meritorio de 2010, e xunto a Jazinto Iturbe e outros, Elortza foi pioneiro na produción de textos paira o ensino en eúscaro. A pesar de que como pioneiros tocoulles facer “o imposible con acción”, Elorza non ten o sentimento de facer un traballo laborioso. “Foi un traballo bonito”, di.
Elorza lembra as dificultades iniciais: “Imaxínache, cando empezamos nós, o problema de escribir ciencia era a referencia que tiñamos que tomar. Só coñeciamos dous libros, ambos os escritos antes da guerra española, en 1936: Quimia e Pisia de Jauregitar Gabriel. Na Facultade de Química xuntabámonos uns alumnos e eu”, continúa, “e decidiamos como ía dicir as cousas na Facultade. Tamén nos puñamos en contacto cos de Leioa, cos que pechabamos a situación e logo na Universidade Vasca de Verán. Pasabamos moito tempo paira decidir e moitas veces non se tomaba ningunha decisión, pero se falaba de iso”.
Con todo, Elorza cre que as dificultades se superaron hai tempo. “Desde fai máis de 20 anos, quizais –di– non sentín ningunha dificultade paira impartir a materia en eúscaro e explicar o que hai que explicar”.
Nos Premios CAF-Elhuyar 2011 presentáronse un total de 48 traballos: 23 na categoría de artigos de divulgación xeral, 14 na categoría de artigos baseados na tese do autor, 9 na categoría de traballos de xornalismo científico e 2 na categoría de narracións científicas dirixidas a mozas. O xurado deixou deserto o premio de narracións científicas paira mozas.
O xurado da edición 2011 dos Premios CAF-Elhuyar estivo composto por oito persoas: