O investigador francés Jacques Benveniste fíxose famoso hai uns anos pola reivindicación de que a auga conserva a “memoria” das moléculas anteriormente conservadas. Agora o seu laboratorio podería estar en perigo de extinción. O Instituto de Investigación Médica de Francia (INSERM) pechou a finais de 1993 o laboratorio de inmunofarmaquología dirixido por Benvenistas.
Os benvenistas afirman que foi vítima da represión ideolóxica e que mediron a súa investigación segundo criterios políticos. Segundo Philippe Lázaro, xefe do Inserm, o peche do laboratorio foi resultado de procedementos administrativos.
Os problemas dos benvenistas cos administradores do Inserm iniciáronse cando en xullo de 1988 comunicáronse en Natura os seus resultados experimentais. Neste traballo, Benvenist e os seus compañeiros aseguraban que as solucións de anticorpos altamente diluídas (que na práctica non tiñan ningunha molécula de anticorpo) daban resposta a células inmunitarias. Se isto é certo, demostraríanse moitas cousas que dixo a homeopatía.
Nature enviou ao laboratorio de Benveniste a un grupo de investigadores que dúas semanas máis tarde consideraron o traballo como un engano.
O traballo dos laboratorios do INSERM avalíase cada catro anos. Pasados doce anos, os laboratorios péchanse automaticamente. Os directores que queiran seguir traballando na mesma liña de investigación deben solicitar a apertura dun novo laboratorio neste caso. Está deseñado paira dar renda solta a novos sistemas, ideas e proxectos e para que os investigadores non queden durmidos até a súa xubilación.
O laboratorio de Benveniste cumpriu 12 anos en 1993 e ao non solicitar a continuidade, comunicáronlle o peche do laboratorio.
Segundo Benvenist, o Inserm puxo obstáculos no camiño para que non pedise un novo laboratorio. Segundo as normas do INSERM, a apertura do novo laboratorio require polo menos dous empregados desta organización. No grupo de Benveniste é só ela. Benvenistas reivindica: Que o INSERM rexeitou aos candidatos impulsados por el paira ingresar no instituto. O INSERM non acepta estas opinións.
Doutra banda, Benvenist levou máis a súa teoría e afirma que a “memoria” de solucións moi diluídas pode ser eliminada por campos magnéticos. Isto suporía que as moléculas do anticorpo provocan o efecto dos sinais electromagnéticos depositadas na auga.