Desde 1982, o científico Stanley Prusiner, da universidade californiana de San Francisco, traballou cada vez máis a súa teoría. Segundo esta teoría, os axentes infecciosos das encefalopatías transmisibles tipo esponxa (ESB de vacas tolas, enfermidade de Creutzfeldt-Jakob, etc.) non son virus nin conteñen acedo nucleico. Ao parecer, a forma anormal da proteína celular (PrPsc ou PrPres) está constituída pola forma anormal.
Paira Corine Lasmézas e Jean-Philippe Deslys, a teoría non é correcta. Ademais do que se denomina PrPres, debe existir outro axente infeccioso que pode ser un ácido nucleico. De feito, aos ratos inxectáronselles anacos cerebrais de vacas con ESB e todos enfermaron despois dun ano ou dous. O 58% deles, con todo, non tiñan acumulacións de PrPress ao final da enfermidade.
O axente ESB é forte porque superou o “límite da especie” e hai que diferencialo do PrPrPres, xa que este indicaría que o axente se adapta á especie frondosa. De feito, o trocito cerebral do rato infectado, “negativo” (sen PrPress), transmite a enfermidade.
O 38% son ratos infectados que morren sen acumular PrPres. Na terceira fase, con todo, todos os ratos infectados con cerebro “negativo” acumulan formas anormais de PrPres e teñen o mesmo período de incubación (167 días).