Una cámara como os ollos
A cámara ten o tamaño dun ollo humano, ten forma de ollo humano e funciona como un ollo humano. Desenvolvido na Universidade de Illinois, supón un avance espectacular. De feito, quen traballan no campo da optoelectrónica levaban polo menos vinte anos tratando de desenvolver algo así.
A cámara, do mesmo xeito que o ollo humano, utiliza una lente curva paira enfocar a imaxe. De feito, o reto era desenvolver fotoreceptores --pixelas-- que non rompían e deteriorábanse no ángulo. As cámaras convencionais presentan superficies planas, xa que as estruturas típicas de silicio rompen ao curvarse. Con todo, as cámaras convencionais reciben a imaxe a través de una curva lente, o que lles leva a necesitar lentes suplementarias paira corrixir as distorsiones que se producen desde a fonte curva até o punto de enfoque.
O reto superouse na Universidade de Illinois, conectando os píxeles de silicio mediante fíos curtos de metal e recollendo a rede así creada en polímeros (nunha poliimida). Esta estrutura se curva na compresión e a propia estrutura absorbe a tensión mecánica resultante. Por tanto, os píxeles non se danan (na imaxe a rede é a que se ve no fondo).
Paira crear a cámara engadiuse esta estrutura a outra en forma de cúpula, obtendo un resultado moi ordenado. O creador da cámara, John Rogers, cre que este sistema facilitará os pasos desde o laboratorio, xa que se basea no material e a tecnoloxía que xa se utiliza.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
