Plantar árbores non sempre consegue fixar máis carbono

basoek-karbonoa-metatzeko-duten-benetako-ahalmena
Ed. J.G.

A plantación de árbores é una das propostas que moitas veces se pon sobre a mesa paira combater o cambio climático, xa que os bosques funcionan como sumidoiros de carbono, fixando o carbono presente na atmosfera. Con todo, os criterios utilizados até o momento paira o cálculo deste efecto de plantacións de árbores poderían ser erróneos, segundo un estudo publicado na revista Nature Sustainability. O estudo conclúe que coa plantación de árbores non sempre se consegue fixar máis carbono.

Á luz dos novos datos, a capacidade de fixación do carbono das plantacións arbóreas depende do ecosistema e do clima. Esta capacidade pode variar dependendo do tipo de árbore, do uso que historicamente teña o chan ou do tipo de chan.

Púidose comprobar que en chans baixos en carbono, a forestación supuxo un aumento da densidade de carbono. Con todo, en chans con alto contido en carbono, a densidade de carbono diminuíu coa plantación de árbores. Paira chegar a esta conclusión utilizáronse 11.775 mostras tomadas nos 619 terreos do norte de China.

Os autores explicaron que até a data o efecto dos bosques como sumidoiros de carbono calculouse principalmente en función da biomasa arbórea e o carbono presente no chan. Por tanto, consideran que se ha sobrevalorado a capacidade de almacenamento de carbono dos bosques e que en zonas con alto contido en carbono, pode ser máis eficiente permitir a súa recuperación espontánea que plantar árbores.

 

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila