Os coches emiten cada ano miles de toneladas de microplásticos á atmosfera. Dependendo do seu tamaño, algunhas permanecen nos países de orixe, pero outras, arrastradas polo vento, caen nos océanos e mesmo chegan ao Ártico.
Segundo un estudo publicado na revista Nature Communications, case 200.000 toneladas de microplásticos procedentes da actividade dos coches chegan anualmente aos océanos e a outro tipo de ecosistemas acuáticos. Delas, unhas 140.000 toneladas corresponden a partículas PM10, que son partículas menores de 10 micrómetros. Outras 52.000 toneladas de partículas da clase PM2,5 son inferiores a 2,5 micrómetros. A partir destes datos, calcúlase que o 30% dos microplásticos oceánicos prodúcense na estrada. De todas estas partículas, a maioría proceden da abrasión dos pneumáticos, pero tamén do uso da galga.
O seu percorrido depende do tamaño das partículas. Deste xeito, as partículas PM10 viaxan durante 5-11 días e permanecen nas zonas de xeración, principalmente en Estados Unidos, Europa e China. Pola súa banda, as partículas PM2,5 poden permanecer na atmosfera entre 18 e 37 días podendo chegar a zonas afastadas como o Ártico. Isto supuxo una preocupación paira os científicos. Advirten de que estas partículas poden reducir o albedo do xeo e, en consecuencia, contribuír ao quecemento global.