Una empresa téxtil escocesa foi sorprendida pola petición dunha compañía espacial de Washington de construír una longa e extensa rede paira traer desde o espazo á Terra vellos satélites. A mecánica do sistema, aínda que pareza sorprendente, é bastante sinxela: Una rede metálica de 2x10 quilómetros é lanzada a un satélite situado no espazo, unido como una cometa paira xogar ao satélite. Esta rede manteríase grazas á diferenza de forzas de gravidade entre os extremos e ao campo magnético terrestre xeraríase a diferenza de potencial entre os dous extremos da rede.
Por outra banda, o espazo ao redor da Terra está cheo de protones e electróns expulsados polo Sol, e ao ser a rede condutora xeraríase corrente grazas á diferenza de potencial entre ambos os extremos. Ao pasar a corrente pola rede pérdese enerxía, o que reduce a velocidade da rede, freando o satélite. Ao perder velocidade o satélite perde a órbita estable e cae cara á Terra, destruíndose ao atravesar a atmosfera.