Semellanzas no oído medio humano e ancestral
Atopáronse ósos fósiles do oído medio dun Australopithecus e dun Paranthropus, cuxos martelos son similares aos do home. Á vista diso, os expertos consideran que estes homínidos da rama evolutiva humana eran capaces de escoitar sons de frecuencias comprendidas entre 2 e 4 kHz, e que o seu oído estaba máis preto dos seres humanos que doutros primates. É moi
difícil coñecer a capacidade auditiva das especies desaparecidas, xa que en escóitaa interveñen moitas partes do corpo, incluído o cerebro, que non se conservan nos fósiles. Os ósos do oído medio tamén se fosilizan raramente, pero en poucos casos conserváronse. De feito, un grupo de paleoantropólogos publicou na revista PNAS o resultado de dous casos especiais. Por unha banda, presentáronse os ósos dun exemplar de
Paranthropus robustus, de fai 1,8 millóns de anos, o fósil máis antigo que conservou todos os ósos do oído medio: martelo, yunque e estribo. Doutra banda, tamén se atoparon os ósos dun Australopithecus africanus de fai 2-3 millóns de anos, aínda que non todos os ósos do oído permanecen. Os resultados foron publicados por paleoantropólogos
da Universidade de Binghamton de Nova York, xunto con Juan Luís Arsuaga e Ignacio Martínez, que traballan no xacemento de Atapuerca. Dos ósos estudados, os martelos parécense máis aos ósos humanos, tanto do Australopithecus como do Paranthropus. Ambas son apropiadas paira escoitar frecuencias de 2 a 4 kHz, frecuencias de gran importancia na fala. Os outros primates son menos sensibles a estas frecuencias.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
