Investigadores da Universidade Berckeley (EEUU) demostraron que soñar ten una función terapéutica. De feito, descubriron que durante a fase REM do soño o cerebro procesa experiencias emocionais e que ao mesmo tempo se inhibe o mecanismo da tensión. Grazas a iso, a pesar de que ao soñar revívanse dolorosos recordos, no corpo non xorde una resposta fisiológica que de seu se derivaría desas vivencias. Por tanto, as emocións asociadas a estes recordos suavízanse e a dor alíviase.
Segundo os investigadores, a investigación axuda a comprender por que algunhas persoas sofren alteracións post-traumáticas. Ao durmir, ao parecer, non se lles inhibe o mecanismo da tensión, polo que non poden superar os malos recordos, teñen pesadelos e teñen problemas paira durmir. Tamén se comenta que as persoas con depresión teñen problemas similares.
Paira chegar a estas conclusións, analizáronse 35 mozos adultos sans. Dividíronse en dous grupos e a cada un deles fíxolle ver 150 imaxes de impacto emocional, dous en dous, cunha franxa de 12 horas. Mentres tanto, mediante o escáner MRI recolléronse imaxes do funcionamento do cerebro. O primeiro grupo viu as imaxes pola mañá e pola noite e o outro pola noite e pola mañá despois de durmir.
As imaxes provocaron una resposta emocional moito máis baixa nos que dormieron que nos demais. Nas imaxes con MRI viron claramente que a amígdala, parte do cerebro que procesa as emocións, tivo una reacción máis leve nos que dormieron e que o aspecto "racional" do cerebro (cortex prefrontal) tiña control das emocións. En cambio, nos que non puideron durmir entre as dúas visitas, a amígdala mostrou una actividade máis violenta.
Ademais, no grupo dos que dormieron, déronse conta de que a concentración dun neurotransmisor relacionado coa tensión, a norepinefrina, reducíase na fase REM. De aí dedúcese que o mecanismo da tensión se inhibe nesta fase.
Cabe destacar que noutros estudos tamén se detectou o descenso da norepinefrina e o seu efecto favorable. O descenso producíase como efecto secundario dun fármaco de control da presión sanguínea, e concluíase que os afectados por alteracións post-traumáticas non sufrían pesadelos e que a calidade do soño era claramente mellorable. Neste sentido, os investigadores suxeriron que o control da concentración de norepinefrina pode ser una boa oportunidade paira tratar este tipo de alteracións.
A investigación foi publicada na revista Current Biology.