Medallas Fields 2010
A Asociación Internacional de Matemáticas entregou as medallas Fields 2010 en Hyderabad, India. As medallas Fields son un dos dous grandes premios do mundo das matemáticas que se outorgan cada catro anos e que reciben os grandes matemáticos menores de 40 anos. Os gañadores desta edición foron o israelí Elon Lindenstrauss, o vietnamita Ngo Bao Chau, o ruso Stanislav Smirnov e o francés Cedric Villani. Estes premios demostran a sofisticación da investigación matemática actual. Por exemplo, os premiados deste ano unen dúas ramas da ciencia que en principio non teñen moito que ver.
O traballo de Elon Lindenstrauss relaciona a teoría ergodica coa teoría dos números. Son totalmente diferentes. As teorías ergodicas céntranse na evolución temporal dos sistemas dinámicos. Inicialmente desenvolveuse paira comprender a mecánica dos astros celestes, pero Lindenstrauss aplicouna na teoría dos números, é dicir, na rama que estuda as propiedades dos números. Números no canto de astros. Ademais, outorgáronlle a medalla polo seu traballo na conxectura de Littlewwod, un avance nunha expresión matemática aínda por demostrar. Utilizou a teoría ergodica e por iso recibiu o premio, aínda que non está probada a conxectura.
A obra de Ngo Bao Chau ten aínda máis consecuencias filosóficas. Fai 31 anos o matemático Robert Langlands propuxo una forma de unificar a teoría dos grupos e a teoría dos números (de novo). É moi difícil porque as teorías dos grupos aplícanse a magnitudes continuas e as dos números a magnitudes descontinuas. Langlands tiña desde o principio un gran reto; había que demostrar unha lema básico antes de empezar a traballar con outros teoremas. E Ngo Bao Chau --en 30 anos ninguén máis o conseguiu - conseguiuno. Por iso apareceu na revista Time.
As outras dúas medallas Fields entregáronse a traballos de matemáticas relacionados coa física estatística.
Stanislav Smirnov analizou como a estatística de procesos físicos a pequena escala dirixe o comportamento físico a gran escala. Por exemplo, como se estende a humidade dunha parede; a pequena escala, a auga entra polos poros, o que inflúe a gran escala na humidade da parede. Utilizou modelos matemáticos complexos nestes problemas.
A obra de Cedric Villani tamén ten que ver coa física, coa entropía. A entropía é una magnitude relacionada coa enerxía. A miúdo defínese como una tendencia á desordenación das cousas. Ten que ver, por exemplo, coa enerxía que guía o proceso de dispersión dunha pinga de tinta na auga. Pois ben, a matemática de Villani analiza como evoluciona un sistema co tempo debido á entropía.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
