Consumindo contidos en liña: perda de control dos usuarios
As redes P2P (peer-to-peer ou similar) supuxeron un gran cambio nos hábitos de consumo audiovisual. A edición e distribución de música, vídeos, literatura, etc. estaba en mans de produtoras e editoriais, e os consumidores tiñamos que adaptarse ao que eles ofrecían. Esta oferta era limitada en función das estratexias de mercadotecnia ou contas económicas destas empresas. Así, tiñan as últimas novidades e clásicos que sempre se venden ben, pero moitas cousas eran inaccesibles porque estaban "descatalogadas".
A pesar de que o feito de estar na era da dixitalización e Internet facilita e abarata moito a distribución e venda, as produtoras e editoriais non souberon adaptarse aos tempos, nin idear una oferta máis ampla, económica e cómoda. Entón os usuarios subleváronse e a principios de século creáronse as redes P2P.
Nas redes P2P, o usuario comparte con outros usuarios o contido dixital audiovisual que ten no seu computador a través dun software, á vez que pode acceder ao contido que outros teñen. Exemplos destas redes son eDonkey e BitTorrent. Aínda que esta última utilízase principalmente paira compartir as películas, series e cancións ou grupos de música máis exitosos do momento, na rede eDonkey, que utiliza o programa emule, pódese atopar case todo: cancións de países e linguas curiosas, cómics antigos, películas e series antigas... Grazas ás redes P2P, o control dos contidos e a oferta pasaron a mans dos usuarios. Foi una época de prosperidade, e así foi desde entón.
Tendencia ao consumo online
Nos últimos tempos, con todo, a tendencia ao consumo audiovisual está a cambiar. Por unha banda, a música e os vídeos consúmense a miúdo por streaming, é dicir, escóitase ou se ve en directo, sen que cada un baixe ao seu computador e gárdeos. Exemplos diso son Spotify (un servizo que ofrece una gran cantidade de música -con publicidade gratuíta ou paga- sen publicidade), Netflix (servizo de aluguer de vídeos e acceso online) e Megavideo (servizo que permite ver en streaming películas e series comerciais subidas a Megaupload). E aínda que non é streaming en sentido estrito, un fenómeno similar é que cando compramos un libro só se poida ler na web do servizo online, como na tenda e-bookstore de Google.
Doutra banda, os servizos de descarga directa, como Megaupload ou Rapidshare, son actualmente máis exitosos que as redes P2P paira compartir música e vídeos xuntos. A xente sobe os contidos a estes servidores e outros a baixa.
En terceiro lugar, téndese a comprar online o contido que contén o DRM (detrás deste relator nome de Dixital Rights Management hai un sistema paira impedir copias). Neles baixamos o contido ao noso disco duro, pero ao ter un sistema paira impedir as copias non serve a ninguén. Bo, nin a nós nos aparellos que teremos no futuro! (No número de marzo do ano pasado falámosvos do DRM de libros electrónicos). Isto é o que ocorre en varias tendas online e na maioría das tendas e-book.
Perda de control de contido
Grazas a esta tendencia, os usuarios estamos afeitos a non ter contido nos nosos computadores. De feito, moitos dos dispositivos destinados ao consumo audiovisual, como os smartphons ou as tablets, veñen con pouca capacidade de almacenamento. Paira que si todo está en liña e desde aí podo consumir directamente?
Pero iso ten o seu punto débil: de novo estamos a perder o control e deixándoo en mans das empresas. E aínda que é certo que na maioría dos casos son outras empresas --que se adaptaron á rede e cada vez teñen máis oferta -, sempre dependeremos do que eles queiran: eles porán os prezos, eles decidirán cal é a oferta e eles imponnos as condicións (como o drm).
Por outra banda, si os internautas, en lugar de facer o contido utilizando redes P2P, facémolo a través de servizos como Megaupload e Rapidshare, só teñen que pechalos paira interromper calquera tipo de cambio. Antes das redes P2P, a música intercambiábase durante un tempo a través de servizos como o Napster, dependían dun único nodo central e, cando pecharon, acabábase. Parece que non aprendemos...
Alguén dirá que cando o fagan sempre temos que volver á primeira e volver utilizar as redes P2P. Pero, mentres tanto, en moitas webs e foros dedicados á música, series e películas están a colgarse só enlaces a webs de descarga directa que serán inútiles si pechan estes servizos... En eúscaro, por exemplo, hai sitios web con enlaces paira descargar series e películas (debuxos animados en eúscaro, Euskal Encodings..) ou música (Ekaitzaldi), pero moitos de enlácelos son paira sitios web de descarga directa. Si pechamos estas webs de descarga directa, todo ese esforzo por pór a disposición do público contido en eúscaro irá á porra.
Si predomina a tendencia ao consumo directo do contido audiovisual nos servizos en liña e afacémonos a utilizalo sen gardalo nos nosos computadores, as empresas volverán decidir e acoutar a oferta que os usuarios convertemos en case ilimitada.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
