“Confiar en ninguén produce un efecto positivo”
Non sei si sorprendeume, asustoume, asombroume, sorprendeume… pero tocoume telo en diferentes lugares da miña carreira profesional, e sobre todo chamoume a atención o ámbito das persoas. As relacións interpersoais, as interaccións… e como pode marcar un camiño para ben ou para mal. Tentarei explicalo.
Aínda que actualmente estou noutro ámbito profesional, pasei máis de 30 anos na docencia. Pois nos meus primeiros anos, cando empecei a ensinar, deime conta de que se cumprían as expectativas que tiña no alumnado. É dicir, cando tiña grandes esperanzas nos alumnos, os alumnos obtiñan mellores resultados que cando a esperanza era pequena. Logo aprendín que a isto chámaselle o efecto Pigmalion, que as grandes esperanzas provocan un efecto positivo en Pigmalion e unha falta de confianza nos alumnos, un efecto negativo en Pigmalion.
Máis aló deste exemplo, a toma de conciencia de que este tipo de prácticas poden producir un cambio na situación, no percorrido, no futuro ou no benestar de alguén supuxo un fito importante na miña actividade profesional, mesmo na miña vida.
Diso extráense algunhas conclusións. Por unha banda, a importancia dos educadores, que non sei si a sociedade ten tan interiorizada e pon suficientes recursos, e por outro, a nivel persoal, a importancia da formación continua e da actualización.
Tim Berners-Le World Wide Web (WWW) ou desde a súa creación pasaron preto de 33 anos. Só 33! Tan cerca e tan lonxe! Convén lembrar que o obxectivo inicial era pór a disposición de todas as persoas unha plataforma aberta que permitise o intercambio de información desde calquera lugar, a colaboración, a variedade de opcións... É dicir, pór a disposición de min unha plataforma que levase a superar os límites xeográficos e culturais. Sen dúbida un dos grandes cambios da historia da humanidade.
En moitos aspectos, a Web cumpriu e segue cumprindo este obxectivo, pero nos últimos anos utilizouse para impulsar outros obxectivos, proxectos e comportamentos. Aí están, cos nosos datos, o modelo de negocio das grandes empresas tecnolóxicas; os proxectos de mercado vinculados á intelixencia artificial; as facenews; a publicidade política menos transparente; a ansiedade que poden xerar as redes sociais en adolescentes; os algoritmos secretos… Os riscos son moitos e convén fixarse nas tendencias emerxentes.
Pois ben, si non é posible volver a eses propósitos iniciais, pediría, polo menos, aumentar a competencia dixital e a criticidad da cidadanía, acabar coa fenda dixital e acabar coas prácticas maliciosas e non éticas mencionadas anteriormente. Gustaríame ser testemuña diso nun futuro próximo.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
