Hasiera »   Lekukoak »   “Errazagoa da teknologian aurreratzea gizartean baino”

Jon Irazusta Astiazaran: “É máis fácil avanzar en tecnoloxía que en sociedade”

• Zabaldu:
• Twitter
• Facebook
• Emaila

Nacido en San Sebastián en 1964, é licenciado e doutor en Bioloxía pola UPV. É profesor de Grao en Medicamento e Fisioterapia, Máster en Investigación Biomédica e Envellecemento Saudable e Calidade de Vida. Foi o promotor e primeiro director deste último máster. O tema principal de investigación foi a comunicación intercelular e a fisiología do exercicio físico. Nos últimos anos centrouse no envellecemento saudable e é responsable do grupo AgeingOn. Nas respostas dadas ás preguntas expostas pola revista Elhuyar tamén é evidente o seu interese en mesturar diferentes ámbitos e a súa preocupación pola saúde.

Houbo moitas achegas que me sorprenderon e resúltame difícil elixir una. Sen dúbida, os avances en Internet e nas tecnoloxías da información e a comunicación foron moi significativos en bioloxía molecular, física...

En lugar de elixir un, destacaría a importancia da interdisciplinariedad. É dicir, como reunindo a persoas de diferentes ámbitos, poden realizar achegas moi significativas. Por exemplo, o uso de intelixencia artificial, o coñecemento dos aminoácidos, permitiu predicir a estrutura da proteína. Este logro pode supor nos futuro avances significativos nas ciencias da vida e a saúde.

E canto máis variados sexan, máis rico é a colaboración. Iso si, non é nada fácil: por unha banda, porque as linguas dun e outro son diferentes, e por outro, porque os obxectivos dos científicos das diferentes disciplinas poden ser diferentes, e, en ocasións, un dos obxectivos débese deixar atrás. Só una das áreas debe aplicar o que sabe paira conseguir un progreso na outra. Ocorre moito coa estatística ou outras tecnoloxías.

Doutra banda, é máis fácil avanzar en tecnoloxía que en sociedade. En Pandemia vímolo moi claro: as vacinas conseguíronse moi rápido e as vacinas son moi boas, pero a nivel social non se pode dicir que cambiamos moito. No ámbito psicolóxico, relacional, sociolóxico… é máis difícil evolucionar que no tecnolóxico.

Moitas cousas! Pero o primeiro que me salgue, e non sei si é porque estou moi condicionada por cuestións familiares, é conseguir un bo tratamento contra o cancro. Si non é capaz de curar, polo menos, farao crónico cunha boa calidade de vida. Por suposto, non é só na miña familia, hai moitos casos na nosa contorna e parécenme especialmente dolorosos os nenos. Cabe destacar que se avanzou moito neste campo. Hai pouco lin que o 85% avanza e iso é una boa noticia, pero se chegásemos ao 100% sería aínda mellor. Gustaríame ser testemuña desta revolución: a obtención dunha terapia eficaz que alivie ou elimine ese sufrimento.

O outro é similar, pero relacionado co Alzheimer. Isto tamén se asocia á situación persoal e si lográsese avanzar na prevención e tratamento…