Hasiera »   Lekukoak »   “Filosofiak zientziaren sare zabalaren parte izan behar duela uste dut”

“Creo que a filosofía debe formar parte dunha ampla rede de ciencia”

• Zabaldu:
• Twitter
• Facebook
• Emaila

Arantza Etxeberria Agiriano (Oñati, 1962) estudou Filosofía na Universidade Complutense de Madrid. Posteriormente se doctoró na UPV/EHU e na Universidade de Sussex se doctoró en posgrao. É profesor do Departamento de Lóxica e Filosofía da Ciencia da UPV/EHU e investigador do grupo IAS-Research da mesma. Trata temas como a autonomía e a individualidade en bioloxía e medicamento, a bioloxía evolutiva do desenvolvemento, a visión biolóxica da morte e, en Filosofía da Ciencia, as clasificacións en ciencia e sociedade (xénero, raza).

Ultimamente estou a traballar en bioloxía relacional, creo que hai moito que traballar neste aspecto, tanto en ciencia como en filosofía. Creo que até agora se miraron moito as características intrínsecas dos seres vivos. Agora, en cambio, creo que esta visión se está facendo moi importante: que o individuo non é tan individualista, tan determinista, e que o resultado derivado das relacións é maior.

Un exemplo diso son os disruptores endocrinos, una investigación realizada por mulleres. Antigamente crían que o corpo era autónomo e que non era tan dependente dos axentes da contorna. Neste sentido, o tema dos disruptores endocrinos foi bastante paradigmático. Outros exemplos son a influencia da alimentación a través da epigenética, aspectos relacionados co microbiosis, a xeración de cancros… En xeral, moitos exemplos da coevolución.

Creo que todo isto ten que ver coa filosofía, porque hai una corrente forte que critica o individualismo e subliña as perspectivas relacionales. E aí influíu moito a filosofía feminista, que é o que traballou especialmente no aspecto relacional: coidado, vulnerabilidade, crítica á visión individualista da identidade…

Por tanto, creo que isto que eu chamaría xiro relacional é moi importante e teño una gran esperanza en todo o que esta nova visión da bioloxía, do medicamento pode achegar.

Espero que nun futuro próximo estea cada vez máis cerca a filosofía, a ciencia, a humanidade e a arte, e creo que xa hai indicios de que iso está a pasar. Espero que se considere máis a filosofía como parte da ciencia, xa que até a data esta perspectiva non foi moi destacada na filosofía da ciencia nin na ciencia. Viuse máis a filosofía como titor da ciencia, é dicir, a filosofía dille á ciencia de onde pode ir; ou xusto o contrario, a ciencia debe mostrar á filosofía o mundo empírico.

Cada área de coñecemento ten una forma de entender as evidencias, os seus métodos… Creo que a ciencia sería o que explica como estas áreas están trabadas. Por exemplo, si dicimos que se fixo un descubrimento en medicamento, pero se a química non pode explicalo, non o consideramos científico. Pois eu vexo a filosofía aí, atascada cos demais. A filosofía ten a súa entidade, pero creo que debe formar parte desa ampla rede de ciencia. Por tanto, non se podería aceptar algo en medicamento ou noutra ciencia, si filosóficamente é totalmente indiferente.