Insectos paira resolver crimes

Kortabitarte Egiguren, Irati

Elhuyar Zientzia

Máis da metade das especies animais coñecidas son insectos. Aparecen en calquera ambiente e comen todo tipo de alimentos. Ademais, poden aplicarse a procesos xudiciais, presentados como evidencia. De aí o concepto de entomología forense.
Insectos paira resolver crimes
01/07/2007 | Kortabitarte Egiguren, Irati | Elhuyar Zientzia Komunikazioa

(Foto: M. Saloña)
O servizo de entomología forense do departamento de Zoología e Bioloxía Celular da UPV/EHU traballa na elaboración dun censo de especies de insectos de interese forense. Os insectos forenses máis apropiados son os dípteros necrófagos. É dicir, moscas que se alimentan de tecidos mortos, cadáveres. Estas moscas, ao cabo duns minutos, son capaces de percibir o cadáver, mesmo a unha distancia de quilómetros. Posteriormente colonizan este cadáver. Ponse os ovos e ao cabo dunhas horas nacen as larvas. É entón cando comeza o desenvolvemento do novo ser. Aliméntase deste cadáver até conseguir o maior tamaño posible.

Cando estas moscas larvas crecen e fanse maiores, abandonan o cadáver. De feito, en leste mesmo cadáver atópanse tamén os seus depredadores. Por iso, pode ocorrer que se vaia a estudar un crime e non se descubra ningunha larva de insectos, xa que os insectos xa abandonaron o cadáver. Con todo, nesta zona haberá outros insectos que tamén poden dar pistas.

Ademais de investigar o crecemento ou desenvolvemento destes insectos, hai que analizar que é o que chega a matar ao longo dos días. É una tarefa complexa, especialmente no País Vasco. De feito, o coñecemento sobre o tempo de crecemento dos insectos necrogafos no País Vasco e sobre os patróns de distribución é bastante escaso. Como saber que insectos hai no cadáver?

Colonizadores de cadáveres

Investigadores do servizo de entomología forense da UPV-EHU analizan os insectos colonizadores de cadáveres e os seus tempos de cría. Paira iso, primeiro dispoñen de varias trampas en terreo aberto. Por suposto, estas trampas teñen un anzol paira atraer aos insectos que en cada caso interesen. Por exemplo, os insectos que se alimentan de animais mortos son atraídos por vísceras animais. Atraen principalmente ás moscas maduras femias. O problema é que as femias son máis difíciles de identificar, mentres que os machos presentan características propias máis evidentes. Por iso, os investigadores crecen larvas destas femias até conseguir machos que permitan una identificación máis fiable da especie.

Por tanto, nos casos nos que só reciben moscas femias, lévanas en gaiolas até a posta dos ovos e as crían até unha nova xeración. Esta nova xeración permite coñecer con maior certeza a poboación mosca. É máis, ao ser machos e femias, seguen póndoas e, por tanto, mantense a colonia de cría. Colócanse nun medio de cultivo adecuado en condicións similares ás que terían nun cadáver. Miden cada día o seu tamaño até completar os gráficos de crecemento. Paira mellorar estes gráficos realízanse probas con distintas temperaturas. Non é o mesmo que a descomposición do cadáver prodúzase no inverno que no verán.

A especie Liosarcopbarra aegyptica non era coñecida na península Ibérica ata que foi atopada no campus de Leioa.
M. Saloña

Momento da morte

Xa se describiron todas as fases larvares dalgunhas especies. Por tanto, una vez localizado o cadáver e recollidas as larvas, poden coñecer a especie de mosca á que pertence, así como prever o tempo de vida da persoa, analizando as táboas de cultivo de devanditas larvas.

As mostraxes realizadas até a data no campus de Leioa e Bilbao atoparon diferenzas entre os insectos que habitan en zonas urbanas e rurais. Por exemplo, algunhas especies non foron atopadas en Bilbao, pero si en Leioa. E viceversa. É un dato realmente interesante. E é que o crime pode ocorrer nun lugar e despois o cadáver foi trasladado.

En definitiva, con todo este traballo preténdese crear una colección de referencia de especies de insectos que poidan estar interesadas nas actividades forenses. Esta colección pode ser interesante paira futuras investigacións forenses que se poidan realizar en Euskal Herria.

Resumo do proxecto
Estudo dos dípteros necrófagos da Comunidade Autónoma do País Vasco que poidan ser de interese paira os Tribunais.
Director
Marta I. Saloña Bordas.
Equipo de traballo
M. Saloña, J. Moneo, D. Ferreiro e B. Dieta.
Departamento
Zoología e Bioloxía Celular.
Facultade
Ciencia e Tecnoloxía.
Financiamento
UPV/EHU.
Páxina do grupo de traballo
www.ehu.es/invertebrados.
Arriba, Javier Moreno e Daniel Ferreiro, e abaixo, Beatriz Diaz e Marta Saloña.
(Foto: I. Kortabitarte)
Kortabitarte Egiguren, Irati
Servizos
233
2007
Outros
039
Universidades; Bioloxía
Difusión do coñecemento
Biblioteca
Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila