Acinetobacter baumannii é una bacteria oportunista que produce graves infeccións hospitalarias, como a pneumonía. É oportunista porque ataca a pacientes cunha saúde debilitada. A mortalidade destas infeccións é alta, tanto por estar afectado como por ser resistente a moitos antibióticos A. baumannii. Ademais, mediante a aplicación dun tratamento, a bacteria é capaz de desenvolver a súa resistencia ao mesmo.
Ante este problema, é moi importante facer un seguimento das novas resistencias que consegue a bacteria paira saber con que antibióticos deben ser tratados os pacientes. Paira levar a cabo este estudo é necesario, por unha banda, localizar e resaltar o xene da nova resistencia e, por outro, saber si existen integrones ou non.
Os integrones son cadeas de xenes de resistencia nas que se almacenan gran parte das novas resistencias que consegue A. baumannii. A bacteria ten outras vías, pero a máis integral é a vía máis eficaz paira captar e transmitir resistencias.
En Leioa están a desenvolverse métodos paira a separación xenética de A. baumannia e paira coñecer as súas resistencias. (Foto: A. Umaran).
Os integrones teñen una gran mobilidade e viaxan polo cromosoma da bacteria A. baumannii. Non só iso, senón que tamén poden dar o salto dunha bacteria a outra. Isto significa que todas as resistencias que consegue una A. baumannii transmítense facilmente a outras e, por tanto, a especie renóvase constantemente e vólvese máis resistente. Ademais, como os integrones teñen un promotor, a bacteria sempre expresa ou activa todas estas resistencias.
O illamento e análise dos diferentes tipos de A. baumannii nos hospitais mostrou que a maioría deles teñen integrones. En consecuencia, nos próximos anos é moi probable que A. baumannii dos hospitais convértase en resistente aos mellores antibióticos do momento, estendendo esta resistencia aos integrones. De feito, xa apareceron cepas resistentes aos antibióticos actuais.
Así pois, a mortalidade por infeccións causadas por A. baumannii pode aumentar considerablemente, xa que non haberá antibióticos que resistan a infección. Hai que ter en conta que o número de pacientes contaminados por A. baumannia en hospitais non é elevado, pero o problema é grave por mortalidade.
Na actualidade os investigadores da UPV/EHU, entre outros, están a tratar de detectar estes casos e atopar a forma de facer o seguimento.
Na actualidade existen técnicas paira separar xeneticamente as cepas de A. baumannii, pero agora quérese saber se as resistencias epidémicas están integradas en integrones. Trátase de atopar formas de detectar precozmente as características das resistencias destas cepas, así como de estandarizar e facer prácticos estes métodos paira a súa aplicación en clínicas.
É dicir, a opción actual é mellorar o control, xa que de momento non hai substitutos dos antibióticos. Paira conseguilo é necesario detectar a infección a tempo e coñecer a cepa de A. baumannii que a produciu. Ademais, é necesario coñecer as resistencias da cepa causante da infección e si ten integrones. A través deste camiño preténdese implantar sistemas de control e controlar a mortalidade por A. baumannii.