A pegada das cidades na contorna
O concepto de pegada ecolóxica utilízase precisamente paira referirse ao impacto da cidade na contorna. A pegada ecolóxica é a superficie terrestre produtiva que necesita una cidade paira manter a súa poboación. Esta superficie fértil proporciona á cidade os recursos necesarios paira manter á súa poboación, por unha banda, e a contorna no que se absorben as verteduras e os residuos que xera.
A pegada ecolóxica das cidades de hoxe é enorme. A pegada ecolóxica de Londres no Reino Unido, por exemplo, é 120 veces a superficie da propia cidade. E canto máis crece a cidade, maior é a súa pegada. Pero ollo, non só o crecemento demográfico, senón tamén outros factores que interveñen na pegada ecolóxica das cidades. E entre eles, quizais a economía local sexa a que máis inflúe, xa que a infraestrutura urbana e o perfil de consumo dependen dela. Mira, se non, a diferenza entre as cidades industrializadas e as cidades en desenvolvemento. Una cidade norteamericana de 650 mil habitantes necesita 30.000 quilómetros cadrados de terreo, mentres que en India, una cidade do mesmo número de habitantes, necesita 2.800 quilómetros cadrados. É moi comprensible, nas cidades industrializadas o consumo per cápita é moito maior e por tanto a cantidade de residuos que xeran. Ademais, o plan de xestión das cidades ricas é moito mellor.
Con todo, en todas as cidades do mundo está a producirse un fenómeno común. É dicir, a infraestrutura e a xestión das cidades van moito máis lenta que o crecemento da poboación, co consecuente aumento do impacto ambiental. Exemplo diso son os problemas que xera a mala xestión da auga e o lixo, entre outros.
Esgotando auga
A urbanización pode incrementar notablemente o uso de auga doce ( per cápita ). Imaxina que o 60% da auga potable diríxese ás cidades (case a metade paira regar os cultivos que consumen os cidadáns, a terceira parte paira a industria e a outra paira o consumo e a limpeza).
Una das principais causas do gran consumo de auga nas cidades é a perda de auga no camiño. A maior parte pérdese polos escasos sistemas de rega agrícola, pero as fugas e enlácelos ilegais nas tubaxes dos sistemas de auga das cidades tamén provocan perdas importantes; en moitas cidades dos países subdesarrollados pérdese entre un 40-60% da auga potable e nos países industrializados pérdese a cuarta parte da auga potable. Con todo, nalgunhas cidades destas últimas produciuse una renovación das redes de distribución que permitiu reducir as perdas de auga ao 10%, como é o caso de Vitoria-Gasteiz.
Segundo a organización londiniense Water Aid, as maiores cidades do mundo están a esgotar os abastecementos de auga. Algunhas cidades, entre elas Nova Deli, Santiago e Cidade de México, bombean a auga por zonas cada vez máis afastadas. Pola súa banda, cidades de China, Sudamérica e o sur de Asia, están a descender máis dun metro ao ano.
Nos últimos 70 anos a poboación mundial triplicouse, mentres que o uso da auga multiplicouse por seis. Neste sentido, segundo a Organización Meteorolóxica Mundial, o uso da auga paira 2050 triplicarase. Pero a auga é un recurso limitado e si non se coida, a falta de auga será un problema importante no futuro. Esta falta afectará rapidamente ao norte de África e ao oeste de Asia.
Medio vertedoiro
O crecemento das cidades vai acompañado dun aumento no consumo de recursos e consecuentemente da produción de residuos. O problema é que produce moitos máis residuos dos que a cidade pode manexar.
Os residuos sólidos deposítanse frecuentemente en vertedoiros periurbanos. Desta maneira, moitos terreos rurais convértense en depósitos de residuos urbanos. E estes vertedoiros, se non se xestionan adecuadamente, poden contaminar os recursos hídricos e todo o ecosistema.
Con todo, cada vez somos máis conscientes do impacto ambiental dos residuos sólidos, a reciclaxe cada vez ten máis forza. Si, polo menos nas cidades industrializadas. As latas, botellas, plástico e papel son actualmente recicladas en moitas cidades. Non ocorre o mesmo en cidades en desenvolvemento. Estes non dispoñen deste tipo de recursos. Con todo, a pobreza da zona fixo que moitas persoas recollan lixo paira poder vivir. En Bangalo, una das cidades máis grandes da India, prodúcense ao redor de 30.000 toneladas de lixo ao día. Delas, preto de 27.000 toneladas son recicladas ou reutilizadas pola cidadanía. Así, a cidade debe desfacer 3.000 toneladas de lixo ao día.
Ademais de ser produtores de residuos sólidos, as cidades son as principais responsables das emisións de gases á atmosfera. Estes gases débense principalmente aos coches e ás grandes necesidades eléctricas da cidade. Ademais, estímase un incremento do 60% nas emisións de gases no seguinte cuarto de século. Estes gases, e en especial o dióxido de carbono, contribúen ao efecto invernadoiro. Segundo o informe publicado en 1995 polo grupo intergobernamental de expertos en cambio climático, a temperatura mundial aumentará entre 1 e 3,5 graos Celsius no próximo século.
Tampouco podemos esquecer as augas residuais urbanas. A nivel mundial, dous terzos das augas fecais en zonas urbanas vértense a lagos, ríos e costas sen ningún tipo de tratamento, o que provoca una forte contaminación nos ecosistemas acuáticos. Os países subdesarrollados son os que peor o están, xa que poucos deles teñen un sistema de rede de sumidoiros adecuada. En Asia, por exemplo, trátanse cerca do 35% das augas residuais, mentres que en América do Sur e o Caribe só se tratan cerca do 14%.
Necesidade dunha cidade sustentable
Que e como producen e consumen os cidadáns… aí está a clave. O ser humano dedícase á sobreexplotación dos recursos naturais e á contaminación ambiental global. Pero si séguese como até agora, o medio ambiente será o que deteña ao ser humano, xa que os recursos naturais son limitados e o cambio climático pode causar grandes danos.
Cidade verde, ecociudad ou cidade sustentable. Chámanos como queiras. É absolutamente necesario un bo sistema de transporte, a reciclaxe, a redución de residuos e o desenvolvemento de cidades que favorezan as enerxías renovables. Hoxe en día hai cidades deste tipo no mundo, quizá una das máis destacadas é Friburgo (Alemaña). Alí, desde principios dos anos 70 adoptáronse medidas encamiñadas ao desenvolvemento sustentable. Entre 1970 e 1973 construíronse carrís bici, mellorouse a rede de tranvías e peonalizouse todo o centro urbano. En 1991 creouse un bono especial paira utilizar a un prezo fixo todo o transporte público urbano e urbano.
As bicicletas son o medio de transporte máis importante do Friburgo. Desde 1970 até a actualidade, 29 km de bidegorri pasaron a ter 500 quilómetros de bidegorri. Por outra banda, Friburgo é coñecida como a cidade solar alemá. O 5% da electricidade que se utiliza hoxe na cidade procede de fontes renovables e, de seguir así, cumprirá o obxectivo de alcanzar o 10% en 2010. Paira iso, por suposto, o goberno local concede subvencións a cambio de instalar paneis solares. En canto aos residuos, Friburgo conta tamén con infraestruturas adecuadas paira a súa reciclaxe.
Pero non creas que a única cidade deste tipo no mundo sexa Friburgo. Outras cidades como Heidelberg, Oslo ou Estocolmo deron pasos importantes no respecto ao medio ambiente. Outras cidades comezaron a dar pequenos pasos.
Con todo, a maioría das cidades segue moi lonxe do desenvolvemento sustentable. Por tanto, temos un longo camiño por percorrer.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
