“Que hai paira cear?” Pragas no menú de morcegos

Baroja Ibáñez de Maeztu, Unai

Biologiako doktoregaia

A sobrepoblación mundial suporá nas próximas décadas un gran reto paira a satisfacción das necesidades alimentarias humanas. Isto non é suficiente, e as pragas só agravan esta situación de crise, que destrúen en gran medida a produción agrícola anual. Afortunadamente hai entre nós insectívoros, morcegos, que son “ameazas” paira moitas pragas.
zer-dago-afaltzeko-izurriak-saguzarren-menuan
Ed. Antton Alberdi

Os artrópodos considerados como pragas teñen una gran incidencia económica e social no sector primario (sobre todo na agricultura e a silvicultura), destruíndo entre 20 e 50% da produción anual mundial [1,2]. Ante esta preocupante situación, en moitos países apostouse polo uso de pesticidas e insecticidas químicos, sen ter en conta os problemas que iso leva. As pesticidas, ademais de causar graves danos sobre a nosa saúde e o medio ambiente, producen efectos negativos sobre os organismos que poden promover o control biolóxico das pragas, xa que provocan a morte de inimigos naturais dos artrópodos e, por tanto, a descompensación das cadeas tróficas. Por si isto fose pouco, nas últimas décadas moitas pragas desenvolveron resistencia a estes produtos químicos e o problema agravouse aínda máis [3].

Afortunadamente, nos últimos tempos, a paixón e interese polo medio ambiente levou á poboación a apostar pola agricultura e a selvicultura sustentable, impulsando a procura de métodos alternativos sustentables paira manter as pragas nun nivel aceptable, abrindo as portas ao control biolóxico de pragas.

Axentes biolóxicos, presente e futuro

En definitiva, o control biolóxico consiste no control de pragas a través doutros organismos, requirindo normalmente una intervención humana activa. Múltiples axentes biolóxicos pódennos axudar a controlar pragas, como os depredadores, os insectos parasitoides (cuxas larvas explotan e matan pragas), os fungos, os virus ou as bacterias, todos eles esenciais porque nos permiten manter as pragas nun nivel aceptable respectando o medio ambiente. Os morcegos foron os últimos en chegar ao club de axentes biolóxicos.

Morcegos do odio á admiración

A besta nocturna, o chupador de sangue, a rata volante, o vampiro, o demo… O empuxe do descoñecemento provocou que estes misteriosos animais nocturnos odiáronse, desprezado e mesmo atacado até chegar a pór en perigo a extinción das poboacións de moitas especies. A novela de Bram Stoker, titulada Drácula, non parece beneficiar en absoluto aos morcegos, xa que se presentaron durante moitos anos como seres sanguentos da noite, aínda que só tres das 1.300 especies coñecidas no mundo son hematófago —sanguentos— (só en Sudamérica e Centroamérica). É máis, hai una soa especie que se alimenta do sangue dos mamíferos e, en xeral, sérvese dos mamíferos que habitan na selva, polo que é hora de deixar de lado as vellas lendas. Afortunadamente, co paso dos anos, os estudos realizados sobre estes animais curiosos alertáronnos dos servizos ecosistémicos que nos ofrecen os morcegos, e hoxe en día os morcegos considéranse imprescindibles.

Patrimonio natural da humanidade

Os morcegos, a pesar de ser incribles paira moitos, teñen virtudes incribles, non una, non dúas, senón tres!

Dous deles corresponden aos morcegos nectarívoros e frugívoros que habitan na zona do trópico e ecuador. Pola noite, os primeiros aliméntanse de néctares de flores que, a cambio, dispersan grans de pole e garanten a dispersión e supervivencia de diversas especies vexetais: agabe (utilizado paira producir tequila), aguacate, plátano, cacao, higos, mújica e outros froitos (2A). Imaxe). Por outra banda, as segundas acougan dalgunha maneira o grave estado de deforestación que están a sufrir os bosques tropicais, xa que, tras a inxesta de froitos, as sementes dispérsanse a través das feces e promoven o proceso de reforestación de bosques e bosques [4] (2B). imaxe).

A última virtude refírese aos artrópodojantes morcegos (2C. Imaxe). Os seus hábitos de dieta fan que os morcegos sexan cazadores de artrópodos incansables, xa que nunha soa noite poden inxerir tantos insectos como a súa masa corporal, polo que a miúdo díxose que proporcionan un servizo ecosistémico como control biolóxico contra os mosquitos transmisores de moitas enfermidades e os insectos fitófagos dos cultivos[5]. Até hai pouco, con todo, algúns aspectos básicos do coñecemento ecolóxico sobre estes mamíferos voadores foron descoñecidos, entre os que se atopa a lista de especies concretas de presa que, a pesar da súa difícil crenza, forman parte da dieta. Con todo, grazas a diversas técnicas moleculares desenvolvidas fai uns poucos anos no campo da xenética, entre elas a secuenciación masiva de —[6]— démonos conta da importancia que poden ter os morcegos na dinámica das pragas.

Son moitos os insectos que afectan a plantacións forestais e cultivos agrícolas; algúns deles considéranse pragas modestas porque os danos que provocan non son de gran impacto; outros, con todo, poden provocar perdas de millóns de euros, cunha forte malleira na produción de materias primas procedentes da agricultura e a silvicultura [7]. A maioría dos produtos do sector primario que consumimos no noso día a día tamén son de interese paira os insectos: no País Vasco, por exemplo, as uvas que se utilizan paira facer txakoli e viño son moi apreciadas paira diversos insectos; as mazás que se utilizan paira facer a propia sidra son una fonte de alimento inmellorable; as patacas tamén teñen visitantes famentos que non son benvidos; os oliveirais, froiteiros variados, as verduras, as hortalizas, os porcos, os cereais e os porcos, os vixiantes dos chopos, pero tamén os chopos.

Xórdennos interrogantes continuamente, cantos tipos de pragas pode comer una soa especie? As diferentes especies poden comer o mesmo tipo de praga? Que impacto teñen os morcegos sobre as pragas? Que efectos pode ter a decadencia dos morcegos na dinámica das pragas? E no noso cultivo?

A día de hoxe, aínda que algunhas destas preguntas aínda non somos capaces de respondelas, obtivemos outras moitas. Así, nun estudo realizado no sistema vitivinícola de Rioxa Alavesa, analizouse que una soa especie de morcego podía consumir 55 especies de praga, das cales 25 considéranse de gran importancia ou impacto que causan graves danos económicos. Comprobouse que se explotaron insectos dos cultivos de gran importancia económica mencionados anteriormente, talles como plantacións de viñedos, oliveirais, patacas e cereais, e plantacións de manzanos, hortalizas ou piñeiros. Queda claro, por tanto, que una soa especie de morcego pode explotar moitos tipos de pragas, pero, ao contrario, poden varias especies de morcegos consumir o mesmo tipo de praga?

Paira responder a esta pregunta, resolvemos até que punto os morcegos comen a fase adulta do procesionario (Thaumetopoea pityocampa), a peste do sur de Europa. Paira iso, analizamos a dieta de dez especies de morcegos en distintas rexións da Península Ibérica, nas que abundan os piñeirais, e vimos que sete delas consumiron esta especie. Isto indicounos a importancia que poden ter as especies de modalidades cinexéticas moi diversas, con lugares de caza, ecoenclaves ou voos diversos —por dicilo dalgunha maneira, as diferentes especies de morcegos—, na dinámica desta praga.

Futuro non anunciado

Tendo en conta o devandito até o momento, deberiamos esperar un futuro máis próspero e esperanzador. Desgraciadamente, o futuro dos morcegos e doutros millóns de especies existentes, moitas delas xa desaparecidas, e un millón de especies en perigo de extinción… Homo sapiens (“humano” “sabio”) é un futuro condicionado, responsable da destrución. A historia da Terra estivo marcada polos últimos 4.000 millóns de anos de vida, una liña evolutiva chea de altibaixos que sufriu cinco extincións masivas, cambios climáticos e de nivel do mar; —“destrución natural” dalgunha maneira; inevitable— Hoxe en día, con todo, vivimos na época xeolóxica de Antropozeno, na que se está dando a sexta destrución masiva; una especie recentemente nada é capaz de dominar aos demais sen equilibrio, gobérnaas ao seu gusto, converteuse na praga da vida, incontrolable, “sabio” se autoproclama...

Paira terminar, gustaríame destacar as palabras de Elizabeth Kolbert no seu libro The 6th Extinction: An Unnatural History paira a reflexión: “Adóitase dicir que os inicios se perden na escuridade, e iso é o que está a suceder nesta historia. A historia comeza cunha especie nada fai uns douscentos mil anos, que aínda non ten nome —nada ten nome— con todo, ten o poder de pór nome ás cousas”.

BIBLIOGRAFÍA

[1] Oerke, E. C. (2006). Crop losses to pests. The Journal of Agricultural Science, 144(1), 31-43.
[2] Thacker, J. R. (2002). An Introduction to Arthropod Pest Control. Cambridge University Press.
[3] Naqash, M. N., Gökçe, A., Bakhsh, A., & Salim, M. (2016). Insecticide resistance and its molecular basis in urban insects. Parasitology Research, 115(4), 1363-1373.
[4] Muscarella, R., & Fleming, T. H. (2007). The role of frugivorous bats in tropical forest succession. Biological reviews, 82(4), 573-590.
[5] Boyles, J. G., Cryan, P. M., McCracken, G. F., & Kunz, T. H. (2011). Importance of bats in agriculture. Science, 332(6025), 41-42.
[6] Bohmann, K., Monadjem, A., Noer, C. L., Rasmussen, M., Zeale, M. R., Clare, E., ... & Gilbert, M. T. P. (2011). Molecular diet analysis of two African free-tailed bats (Molossidae) using high throughput sequencing. PloS One, 6(6), e21441.
[7] Alford, D. V. (1999). A textbook of Agricultural Entomology. Blackwell Science Ltd.
Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila