Pantallas TFT planas, última novidade
Durante varios anos, a única opción que existiu no mercado paira a compra de pantalla paira ordenador foi: Sistema CRT. Este sistema de pantallas é coñecido xa que as televisións habituais no fogar son CRT e case 100 anos sen coñecer ningún outro sistema. O CRT, en inglés, significa tubo de raios catódicos, que se debe ao seu funcionamento. De feito, move un feixe de electróns na pantalla cara atrás e cara adiante, iluminando as partes seleccionadas da pantalla. A pantalla contén fósforo e o feixe de electróns ilumínase ao chocar co fósforo.
Con todo, desde hai uns anos, o uso doutro tipo de pantallas é cada vez maior. Este tipo de pantallas tecnicamente denomínanse LCD, pero a xente da rúa prefire chamarse pantalla plana. En que ferramentas utilízase a pantalla plana? Inicialmente utilizábase unicamente nas calculadoras e nos reloxos dixitais, pero actualmente utilízase nos teléfonos móbiles, axendas electrónicas e pantallas de computador. Do mesmo xeito que ocorreu coas televisións convencionais, as pantallas planas iniciais eran dunha soa cor. Máis adiante inventáronse pantallas planas de cores. As pantallas planas de cor con mellor resolución son de tipo TFT.
Pantallas CRT convencionais
Aínda que se pode pensar que as pantallas CRT quedaron obsoletas, as pantallas planas seguen tendo vantaxes que non teñen. Por exemplo, as pantallas CRT teñen una mellor resolución que as pantallas planas. Ademais, esta resolución pódese modificar e cada un pode elixir a relación entre o tamaño da pantalla e a resolución. Ademais dunha mellor resolución, teñen a capacidade de mostrar una gama máis ampla de cores e, aínda por riba, son significativamente máis baratas que as pantallas planas.
Ante tanta vantaxe, non parece que debamos ter dúbidas. A pantalla CRT parece una boa opción. Con todo, ante pantallas planas, as pantallas CRT presentan algúns inconvenientes.
A diferenza máis destacable é que --independentemente de que utilicen una tecnoloxía diferente - as pantallas CRT son enormes si comparámolas coas planas. Isto pode ser un problema cando temos pouco espazo paira traballar sobre a mesa. Tamén teñen máis consumo. Ademais, aínda que mencionamos que teñen una mellor resolución, os ángulos agudos non se representan correctamente, polo que ás veces a imaxe aparece na pantalla como manchada. Ademais, hai dous problemas relacionados co proceso físico utilizado paira obter a imaxe.
Por unha banda, as pantallas CRT parpadean. Darémonos conta diso cando esteamos a ver a televisión. Este ñir-ñir é debido á frecuencia de refresco que ten a pantalla. Paira evitar a perda da imaxe da pantalla, o fósforo da pantalla bombardéase constantemente co feixe de electróns. A pesar de que estes choques se producen varias veces nun segundo, dun bombardeo a outro a imaxe apágase un pouco e volve acenderse co seguinte bombardeo. Aí está o porqué dese ñir-ñir.
Doutra banda, existe una diferenza entre o tamaño real da pantalla e o tamaño da imaxe que vemos.
Por exemplo, a imaxe que vemos nunha pantalla de 17 polgadas é de aproximadamente 16,1 polgadas.
Pantallas planas ou LCD
Coas pantallas planas resolvemos en certa medida os problemas das pantallas CRT. Si os CRT son máis grandes que as pantallas planas e teñen maior consumo, só hai que dar a volta ao argumento lóxico paira enumerar as vantaxes que teñen as pantallas planas.
As pantallas planas serán adecuadas polo que si temos que traballar en oficinas de espazo reducido, consumen menos que as pantallas CRT. Debido a que a técnica que utilizan paira mostrar a imaxe en pantalla é diferente, non teñen o ñir-ñir antes mencionado.
Ademais, a diferenza das pantallas CRT, as pantallas planas representan adecuadamente os ángulos agudos. Isto supón una notable vantaxe paira os deseñadores. As pantallas LCD permiten visualizar imaxes xeométricas perfectas. A diferenza das pantallas CRT, estas imaxes non sofren perdas e ocupan toda a anchura da pantalla. É dicir, seguindo o exemplo anterior, a imaxe dunha pantalla de 17 polgadas é de 17 polgadas.
É algo que non se mencionou anteriormente. Por exemplo, debido aos compoñentes da pantalla, as pantallas planas permanecen máis longas. As pantallas CRT convencionais utilizan fósforo que non ilumina adecuadamente a pantalla cando perde as súas propiedades. Doutra banda, ao non utilizar elementos electromagnéticos, é dicir, ao non utilizar feixes de electróns no tubo de cátodos cara atrás e cara adiante, non xeran este tipo de radiacións.
Si buscamos máis vantaxes, teremos que ir ás pantallas TFT que son a última novidade nas pantallas planas.
A máis punteira: TPL
As pantallas TFT planas teñen todas as vantaxes anteriores e outras que non teñen as pantallas LCD convencionais. Con todo, paira comprender mellor estas vantaxes, convén saber como funcionan internamente as pantallas planas.
Na pantalla almacénanse as moléculas de cristal líquido entre dúas láminas polarizadas. Mediante a aplicación de potenciais eléctricos, estas moléculas ordénanse dunha maneira --que permite o paso da luz - ou doutra --sen deixar pasar a luz -. Cada cristal é, por tanto, como un obturador dunha cámara de fotos.
As pantallas TFT planas caracterízanse por utilizar un transistor paira controlar cada cristal líquido ou píxel. En consecuencia, neste pixel contrólase moito mellor a intensidade e a cor da luz. Desta forma obtense una resolución en forma de pantallas CRT. Nas pantallas TFT máis sinxelas --por exemplo, calculadoras ou reloxos dixitais-, o potencial pódese aplicar en cada segmento de forma independente --acender ou apagar determinados díxitos do reloxo, por exemplo-.
Con todo, cando a pantalla é grande, este sistema non é nada práctico, xa que se deberían realizar millóns de conexións paira iluminar cada píxel. No seu lugar, os píxeles ordénanse en columnas e liñas. Si os píxeles dunha determinada liña reciben un potencial positivo e os dunha determinada columna negativo, o píxel no punto de corte é o que sofre a maior diferenza de potencial e acéndese. Paira un mellor control deste proceso, como xa se mencionou anteriormente, cada píxel ten o seu propio transistor.
Individual
Paira colocarse no seu sitio hai que dicir que as pantallas planas tamén teñen erros. A diferenza das pantallas CRT, existen problemas de resolución nas pantallas planas. Cada pantalla plana ten en orixe una resolución diferente paira cada tipo. Si quérese cambiar a resolución a outra que non sexa a orixinal, existe a posibilidade, pero a imaxe perde calidade e non se saca o rendemento suficiente á pantalla.
Por outra banda, as pantallas LCD non reproducen as cores tan ben como as pantallas CRT. Menor gama de cores. É dicir, as pantallas planas non reproducen exactamente as tonalidades das cores. Doutra banda, as pantallas planas non poden ser vistas desde calquera ángulo. Si miramos correctamente, a imaxe vese ben, pero si viramos a cabeza ou miramos a pantalla de forma transversal, parece que a imaxe desaparece da pantalla. É una simple consecuencia da disposición dos cristais líquidos. Os píxeles de cristal líquido son una rede de celas orientadas cara adiante.
As pantallas TFT utilizan o transistor paira controlar os píxeles. Isto pode controlar adecuadamente a iluminación do píxel, pero tamén pode provocar problemas. Si estrágase o transistor, o píxel que controla queda completamente apagado ou aceso. Na pantalla queda un puntiño negro ou branco paira sempre.
Tamén son máis caras as pantallas planas, porque teñen a mesma tecnoloxía, máis caras. Por suposto, as pantallas TFT son as máis caras nas pantallas LCD. Una vez coñecido todo isto, cada un terá que ver, segundo os casos, o tipo de pantalla que lle convén.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
