Esperanza de terapias avanzadas
As terapias avanzadas utilizan biomoléculas para curalas e espertaron unha gran esperanza ao ofrecer tratamento a enfermidades que até agora non tiñan o tratamento axeitado. Tamén investigan en terapias avanzadas en centros da alianza BRTA, como as cadeas de ARN de Cidetec para aliviar a artrose de xeonllo e a terapia CAR-T de Biogune para tumores sólidos.
No caso da artrose, o centro de investigación Cidetec participa no proxecto europeo Sinpain. De feito, son moitos os cidadáns que sofren a dor da artrose e actualmente non hai un tratamento eficaz. De feito, a artrose é unha enfermidade dexenerativa das articulacións que afecta ao cartílago interóseo, sen o cal é frecuente a dor, a inflamación e a rixidez dos xeonllos ou bonecas. O obxectivo do proxecto é desenvolver un tratamento axeitado para aliviar a dor e diminuír a evolución da enfermidade.
Para iso utilizan o SiRNA ou cadeas de ARN de interferencia. A función destas cadeas é producir interferencias para evitar que se sinteticen as proteínas responsables dos síntomas da artrose. De feito, segundo explica Iraida Loinaz Bordanabe, directora de Cidetec nanomedicine, a inflamación afecto de maneira importante á degradación do cartílago e á evolución da enfermidade: “Entón, nós queremos utilizar estes medicamentos para controlar ben a inflamación e manter o cartílago. Ademais, utilizámolas para controlar outras proteínas e factores que van producir dor”. En
primeiro lugar, deben identificar as proteínas que provocan a degradación do cartílago. Posteriormente, no laboratorio crearanse cadeas de ARN que lles enfrontarán e introduciranse no paciente. Segundo Loinaz, o obxectivo é poder inxectarse e administrarse directamente no xeonllo nun hidrogel. “Leste mesmo hidrogel protexería ben o cartílago e ademais contaría cos nosos medicamentos que controlan o estado do xeonllo”.
O obxectivo é que estas terapias sexan seguras, eficientes e rendibles, así como que os procesos de produción sexan escalables fóra do laboratorio para a súa comercialización. Loinaz explica: “A mestura que vas realizar nun pequeno laboratorio é moi diferente á que se vai a realizar nun gran reactor. E si, escalar aí pode cambiar moito o proceso”. Desta forma, Cidetec traballa na tecnoloxía de encapsulado e na xeración de nanopartículas.
En Biogune traballan en terapia CAR-T. A investigadora Leire Egia Mendikute explica en que consiste: “A terapia CAR-T consiste na extracción de células do sistema inmunitario de pacientes con cancro, chamadas linfocitos T, que son modificados xeneticamente e que son readministrados ao paciente con certa recuperación. Os linfocitos T así modificados son moito máis eficaces contra o tumor”.
As terapias CAR-T tiveron éxito en cancros hematolóxicos e agora o reto é desenvolver terapias eficaces para tumores sólidos como o cancro de mama e o de pulmón. En realidade, o medio hipoxico (pouco osíxeno) dos tumores sólidos é un gran obstáculo para as células inmunitarias, polo que é moito máis difícil conseguir células CAR-T eficaces que nos cancros hematolóxicos. Ao mesmo tempo, as terapias CAR-T teñen un hándicap, cun certo grao de toxicidade e uns efectos secundarios asociados á agresión masiva do sistema inmunitario.
Por tanto, é un gran reto, e a investigación e o desenvolvemento son moi caros. Por tanto, Biogune non ocultou a importancia de espertar o interese das farmacéuticas para conseguir financiamento. O obxectivo merece a pena ofrecer unha cura aos canceríxenos que actualmente non teñen un tratamento eficaz.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
