Elhuyar Fundazioa
A televisión dixital ten as súas vantaxes. Por unha banda, a variedade de programas é moito maior que en analóxico, e por outro, teñen mellor calidade de son e imaxe. Até agora só os abonados ás televisións por cable ou con antena parabólica poden acceder á televisión dixital. Con todo, coa rede dixital terrestre, é dicir, mediante a recepción de canles dixitais desde a rede hertziana tradicional da televisión, eliminaríanse as vantaxes da televisión por cable ou por parábola. Paira a captación das canles da terra habería que dar ás "grellas" existentes nos tellados opcións técnicas similares ás outras. A rede terrestre leva moitos anos cumpridos, pero con todo, a organización TDF anunciou que en Francia se emitirán en 2001 unhas vinte cadeas dixitais.
Vexamos primeiro como funciona a rede analóxica actual. Cada canle ou cadea de televisión ten a súa propia frecuencia de emisión. Paira a emisión de imaxe e son, os seus sinais se modulan mediante frecuencias auxiliares de contraste, cor e son. Noutras palabras, a amplitude e frecuencia da onda orixinal se modulan en función das ondas auxiliares. Estas ondas tamén son directamente de imaxe, cor e son. Existe, por tanto, una analogía entre o cambio destas frecuencias e a “mensaxe” que hai que transmitir.
Neste sistema emítese un único programa nunha frecuencia ou canle e non se pode emitir máis. Paira cambiar de emisora ou programa é necesario cambiar a frecuencia de recepción no receptor de televisión (tamén na radio cando queremos pasar dunha emisora a outra cando viramos o botón).
Doutra banda, as frecuencias auxiliares do sinal modulada cobren o tramo hertziano asignado ao televisor, é dicir, o feixe de frecuencias que recibe o sinal abarca un rango máis amplo que si se tratase dunha soa onda e dun baleiro. Por iso hai que respectar unha ampla marxe de frecuencias entre ambas as canles de televisión.
No sistema dixital as cousas son outras. O primeiro que hai que facer é dixitalizar o programa a emitir. Cada imaxe convértese nunha sucesión de símbolos "0" e "1" que corresponden á luminosidade e cor de cada punto da pantalla. Xunto a ela, outra sucesión dos sinais "0" e "1" substitúe ao son. Este proceso de dixitalización xera millóns de cifras por imaxe e se todos tivesen que transmitirse ocuparía un espazo máis hertziano que o sistema analóxico.
En cambio, no sistema dixital os datos comprímense. As secuencias longas de "0" e "1" acúrtanse notablemente grazas aos programas informáticos de compresión dispoñibles paira iso. Paira a televisión dixital terrestre utilízase a norma MPEG 2. A imaxe baséase na zonificación e na interpolación do movemento. A imaxe non se transmite por puntos, senón por polígonos de ton uniforme. Ademais, os movementos se extrapolan dunha imaxe á seguinte. Así, cunhas poucas imaxes fórmanse secuencias animadas.
O lugar que se gaña permite incluír entre 4 e 7 canles dixitais no rango que ocupa cada canle analóxica terrestre. Os datos dixitalizados emítense sucesivamente na mesma frecuencia mediante multiplexación (ver figura). Doutra banda, en analóxico moitas veces os sinais exceden o seu rango de frecuencias, pero no sistema dixital non. É por iso que xunto ao sinal analóxico pódese emitir a outra dixital sen interactuar entre ambos os sistemas.
Como leva a cabo o paso do sistema analóxico ao dixital? Os nosos receptores de televisión e os magnetoscopios de vídeo non están preparados paira recibir emisións dixitais. Por tanto, teremos que cambiar estes aparellos? Teremos que colocar novos receptores de televisión e magnetoscopios?
Francia estableceu dous prazos. Desde o ano 2001 até 2011, aproximadamente, haberá dous sistemas na rede terrestre. A partir de aí, con todo, só haberá sistema dixital. Nese caso, os receptores de televisión deberán ser dixitais, ou ben, aos actuais receptores analóxicos colocaráselles una caixa de codificación dixital.
Paira facilitar o paso do sistema analóxico ao dixital, a organización francesa TDF colocará os emisores dixitais nos repetidores da rede actual. Por iso, non será necesario cambiar a dirección das antenas dos fogares nin modificar a instalación existente. Ademais, durante a transición, a mesma antena poderá recibir as cadeas correspondentes á rede analóxica e dixital. Por tanto, nunha primeira fase pódese cambiar o receptor de televisión deixando o anterior magnetoscopio analóxico ou viceversa. Nos bloques con moitas vivendas, algúns quererán pasar ao dixital, pero outro non.
Una vez transcorrido o período de transición, que facer paira os aparellos de televisión que non funcionen no sistema dixital? Deberanse tirar ao lixo? Poderán camiñar con Setup Box ou decodificador, pero este remedio será de pouco tempo. O que o Goberno e os fabricantes queren é vender aparellos dixitais ao prezo dos analóxicos paira o ano 2011. Philips, Thomson, Siemens e outros moitos.
A televisión dixital terá as súas vantaxes de inmediato. Sen cambiar a instalación o espectador disporá de moitas máis cadeas e poderá elixir o formato da pantalla (4/3 ou 9/16). Ademais, nestas cadeas poderán emitir subtítulos e son en moitos idiomas. Doutra banda, hai que ter en conta que a televisión dixital é ideal paira emitir películas en función dos pedidos (pay per view).
Tamén haberá aplicacións interactivas como telecompras ou navegación por Internet. Paira iso, necesitarase unha "canle de retorno" para que reciban as ordes do usuario ou espectador. Nunha primeira fase esta tarefa realizaraa a rede telefónica. Nos aparellos portátiles utilizarase a rede GSM paira teléfonos móbiles.