Debido aos efectos sobre a saúde e o medio ambiente dos compostos orgánicos volátiles que se emiten á atmosfera, a nivel internacional adoptáronse una serie de medidas paira reducir estas emisións (protocolos de Kyoto e Montreal). Ademais, desde a concienciación social sobre o medio ambiente, a demanda de produtos libres de compostos nocivos aumentou. Por exemplo, o 70% das pinturas utilizadas paira pintar as fachadas da casa límpanse en auga.
As polimerizaciones en emulsión permitiron una rápida expansión no mercado de produtos con poucos compostos orgánicos volátiles. Neste tipo de reacción, que se utiliza na fabricación de pinturas, entre outras cousas, substitúese o disolvente por auga, obténdose produtos cun contido en compostos nocivos moito menor.
Con todo, neste tipo de pinturas é imprescindible a presenza de compostos nocivos debido á materia prima que quedou sen reaccionar e aos compostos procedentes doutras reaccións. Por tanto, a clave é minimizalos. Na actualidade, esta eliminación leva a cabo na industria mediante ensaios repetidos e medición dos resultados obtidos por cada un deles, o que xera problemas.
Neste traballo de investigación analizáronse en profundidade os mecanismos de postpolimerización dos tipos de pintura máis utilizados na industria, as pinturas vinílicas e acrílicas. A postpolimerización é una reacción utilizada paira eliminar compostos nocivos.
O estudo permitiu seleccionar o sistema máis adecuado paira iniciar esta reacción. Os redoxes solubles en auga son os máis adecuados paira eliminar a materia prima que quedou sen reaccionar ou o resto do monómero. Ademais, na investigación desenvolveuse un modelo matemático paira predicir a cantidade de residuos de monómero que se eliminarán e a xeración de novos compostos orgánicos volátiles.
Este modelo permitiu optimizar a postpolimerización ata que o residuo de monómero das pinturas vinílicas e acrílicas non supere as 50 partes por millón e a cantidade de compostos orgánicos volátiles non supere as 1.250 partes por millón.
Por último, iniciouse una investigación preliminar paira reducir os compostos orgánicos volátiles que se xeran na propia síntese de pinturas. Desta forma preténdese que o problema dos compostos nocivos prevéxase desde a propia síntese e redúzase nun 60%.
Ademais, os resultados obtidos neste estudo tiveron una aplicación directa na industria, o que permitiu á empresa Atofina (Serquigny, Francia) volver comercializar algunhas pinturas vinílicas e acrílicas retiradas anteriormente polo alto nivel de compostos orgánicos volátiles nos países do norte.
Concluída a tese doutoral, Pedro Ilundain traballa agora na empresa Ikerlat Polymers.