Ao longo da historia sempre existiu una preocupación pola dietética e a alimentación en xeral. Por exemplo, o filósofo Sócrates dicía así no seu escrito: “Ten en conta os alimentos que podes comer sen fame e as bebidas que podes beber sen sede”. Por outra banda, saberes como Hipocrates ou Galena relacionaron a capacidade de certos alimentos coa saúde, pero a investigación científica sobre estes temas non era o XVIII. Empezar até o século XX.
En 1780 o investigador francés Lavoisier realizou os primeiros estudos sobre a enerxía que os alimentos achegan ao corpo humano, demostrando que os procesos respiratorios e de combustión que se producen no interior da célula son similares. En 1900 Blum falou por primeira vez dos aminoácidos esenciais, que eran un compoñente importante das proteínas. Estes foron, por tanto, os achados que iniciaron o estudo científico da alimentación e, xunto cos ensaios posteriores, conseguiuse un mellor coñecemento dos compoñentes da alimentación, das necesidades calóricas e nutritivas.
Pero a investigación continúa. Nos últimos anos tratáronse en profundidade multitude de temas e recibiuse moita información, pero aínda quedan moitos temas por tratar. Coñecemos mellor o proceso da alimentación, pero aínda hai moitos ritos, mitos e símbolos que rodean a comida; hoxe en día é difícil manterse á marxe destes esames e todos eles maniféstanse de forma notable nesta época. Por exemplo, se queremos adelgazar que hai que comer froita, que o pan engorda... Escoitámolo mil veces e en boca de calquera persoa. Ten todo isto una base científica?
Ao tratarse dunha actividade básica, os seres humanos temos importantes carencias fronte á alimentación, e consideramos que una delas é fundamental: a educación na alimentación, os bos hábitos, os hábitos que nos axudan a mellorar a nosa calidade de vida.
Na medida do posible trataremos de incrementar esas carencias. En primeiro lugar, revisaremos os fundamentos científicos sobre dietética e alimentación, e a continuación, nesta páxina, daremos consellos xerais para que cada cal consiga un equilibrio que non se cumpre tan facilmente que mencionando tan a miúdo no seu fogar.