Hasiera »   Erreportajeak »   Nafarroa Garaiko pagadiak: poluzioaren atzaparretatik ihes egin ezin duen altxorra

Hayedos de Nafarroa Garaia: un tesouro que non pode escapar das garras da contaminación

• Zabaldu:
• Twitter
• Facebook
• Emaila

Na década do oitenta detectouse un empeoramento xeneralizado que non era imputable a factores coñecidos até o momento no estado de saúde dos bosques de Europa Occidental e Central e de América do Norte. Desde entón, moitos expertos discutiron sobre a complexidade deste novo fenómeno e chegaron á conclusión de que pode depender de factores de tensións.

Entre eles, ademais dos estudados tradicionalmente (seca, temperatura, dispoñibilidade de alimentos, patógenos, etc.). ), os científicos están cada vez máis atentos aos contaminantes do aire.

A importancia dos hayedos de Nafarroa Garaia

Entre os bosques da Alta Navarra, os hayedos son os que máis extensión ocupan. Os últimos estudos indícannos que o haxa está a expandirse. Na actualidade, o haxa ocupa una superficie de 143.280 hectáreas no Alto Navarra, o que supón cerca do 25% dos hayedos de toda a Península Ibérica.

Os hayedos forman parte da paisaxe da zona cantábrica e pirenaica de Navarra, así como das marxes setentrionais da merindad de Estella e Navarra Media. Estes bosques atópanse tradicionalmente asociados a usos e costumes nas comarcas citadas, con valores culturais engadidos, ademais da súa utilidade económica.

Ademais desta importancia xeral, en Nafarroa Garaia existen hayedos especiais de enorme valor. Uno deles é o Irático, uno dos bosques máis importantes de toda Europa. Outro exemplo podémolo atopar no val de Belagua: Bosque de Aztaparreta, considerado como o exemplo da Virxe do Hayedo.

Polas razóns expostas anteriormente, no Departamento de Química e Edafología da Universidade de Navarra procedeuse a analizar a situación dos hayedos de Nafarroa Garaia. En particular, quixemos analizar a súa situación actual en materia de alimentación e contaminación. Paira iso, seleccionáronse 30 plantacións de hayedos dentro da comarca coñecida como Mendialdea, co obxectivo de substituír ao máximo os hayedos de Nafarroa Garaia (Figura 1). Por cada punto de mostraxe seleccionáronse 6 árbores e analizouse o contido macroalimentario e microalimentario das follas e elaborouse o denominado Inventario de danos forestais. Así mesmo, recolléronse mostras superficiais do chan na contorna do tronco das haxas paira determinar contidos completos de metais pesados, fraccións extraíbles, pH e contido en materia orgánica.

A continuación preséntanse as conclusións máis destacadas dos resultados obtidos.

Estado da hojaldre de haxas (defoliación)

En canto ao Inventario de Danos Forestais, as árbores analizadas parecen estar máis sans que os hayedos de moitas rexións europeas, polo menos en 1997 a cantidade de haxas danadas atópase claramente por baixo da media europea. Así, as plantacións de haxas situadas en Auritz, Larra e Orbaitzeta son as únicas que poderían considerarse afectadas.

En calquera caso, a análise de resultados indicou que o estado da hojaldre de háxalas con outras variables analizadas (idade das árbores, pendente das plantacións, temperatura, cantidade de choiva, contido alimentario das follas, etc.) a pesar de mostrar algún nivel de vinculación, non é consecuencia directa de ningún deles. Estes resultados coinciden coa hipótese adoptada actualmente, de que o estado da hojaldre das árbores dun bosque é resultado dunha combinación de múltiples variables (climatolóxicas, de chan, xenéticas, contaminación, ataques de pragas, etc.). ).

Estado nutricional dos hayedos

Os resultados obtidos sobre os contidos macroalimentarios das follas de haxa permiten concluír que:

A orixe principal é a roca subterránea, sobre todo no que se refire aos elementos de calcio, potasio, fósforo e xofre. Así, as características do chan condicionan a distribución xeográfica dos contidos destes catro alimentos. No entanto, no caso do potasio existe outra variable principal que limita o contido nas follas: a cantidade de choiva. A choiva, ademais de transportar o potasio do chan até as capas profundas, produce una perda directa deste alimento ao contacto entre as follas e a auga.

En canto ao magnesio, cabe destacar que ademais da roca baixo o chan, a orixe do seu contido é o mar Cantábrico. En canto ao nitróxeno, a complexidade do seu ciclo biogeoquímico fai practicamente imposible atopar variables concretas que condicionen o contido deste alimento nas follas. No entanto, é moi probable que a contaminación transfronteiriza que chega desde as rexións situadas tanto ao norte como ao noroeste da zona estudada presente (tampouco no caso do xofre pódese descartar esta posibilidade). Por outra banda, tendo en conta a importancia da gandaría na Montaña Navarra Alta, pódese afirmar que a cantidade de NH3/NH4+ emitida como consecuencia desta actividade afecta o contido de nitróxeno das follas.

Aínda que até agora falamos dos contidos dos alimentos, as relacións entre eles son moito mellores indicadores do estado de alimentación dunha árbore. Entre todos eles, a máis adecuada é a relación N/P, xa que tanto o nitróxeno como o fósforo están especialmente mesturados en funcións fisiológicas. Pois ben, tendo en conta este parámetro, podemos afirmar que a inmensa maioría dos hayedos analizados atópanse en bo estado nutricional.

A outra principal conclusión que se extrae da análise das relacións entre os alimentos é: A diferenza de moitos bosques tépedos de Europa e América do Norte, os hayedos de Nafarroa Garaia aínda non están ocupados pola N-agarra, e o nitróxeno é o alimento que segue limitando o crecemento dos hayedos, axudado polos altos contidos do resto. Este dato coincide co feito de que na actualidade, na área analizada, os niveis de sedimentos de nitróxeno non superan os valores críticos calculados paira os ecosistemas forestais.

Estado de contaminación dos hayedos

A análise dos contidos metálicos das mostras de chans e follas permite chegar ás seguintes conclusións:

En canto aos terreos, a contaminación por chumbo e cobre localizouse nos terreos de todas as plantacións de hayedos analizadas, e a contaminación por cinc comprobouse a medias ou con toda seguridade. Con todo, a contaminación por chumbo é a máis elevada de todas. A importancia extraordinaria deste descubrimento radica no valor do chumbo como indicador de contaminación atmosférica, é dicir, a detección da contaminación por chumbo móstranos un indicio de contaminación xeral, xa que as fontes contaminantes non expulsan de forma illada una especie nociva.

De feito, o contido total de chumbo das mostras de chan analizadas está totalmente condicionado pola chegada de chumbo a través da contaminación. Algo parecido podería dicirse do zinc e cobre, pero só en parte. As fraccións removibles dos contidos destes tres elementos están condicionadas polas mesmas razóns. O resto de metais analizados (Cd, Cr e Nin), tanto no seu contido total como na súa fracción extraíble, dependen da roca ou dalgunha característica intrínseca do chan. En calquera caso, non podemos esquecer que os hayedos de Nafarroa Garaia reciben pequenos achegues de cadmio e cromo procedentes do oeste e noroeste.

As achegas antrópicas de chumbo e zinc teñen a súa orixe en zonas industrializadas situadas ao oeste e noroeste da zona estudada. No entanto, e a pesar de que o procedemento seguido neste traballo non permite a súa demostración, non se pode obviar a importante influencia que o tráfico debe ter na contaminación por chumbo detectada, sabendo que é a principal fonte de chumbo a nivel mundial. No caso do cobre, con todo, é posible que o principal manancial atópese en rexións industrializadas europeas máis afastadas cara ao norte.

Con todo, os contidos de chumbo, zinc e cobre das terras de hayedo de Alto Navarra non alcanzaron polo momento niveis que poidan prexudicar o desenvolvemento da microfauna e o mesofauna que habita no chan, salvo excepcións (como os contidos de chumbo das terras dalgúns bosques situados no cuadrante noroccidental), pero si os contidos de cadmio e cromo achados, aínda que de orixe natural. Hai que ter en conta que estes seres vivos son os máis sensibles do ecosistema respecto dos metais pesados.

A última gran conclusión que nos deixa o estudo das mostras de terra é que os nosos hayedos non sufriron fenómenos de acidificación.

Os resultados obtidos a partir da análise de mostras foliares confirman, en xeral, o deducido polo estudo do chan, pondo de manifesto a influencia das áreas industriais próximas ao litoral cantábrico.

Tanto por agravamento da situación de contaminación como por un cambio brusco do ecosistema, se analizamos desde unha perspectiva global o risco que os contidos metálicos de cada serie de hayedos poden supor paira a vexetación, podemos observar una tendencia cara ao noroeste (Figura 2).

Estudo permanente dunha serie de hayedos

Tamén realizamos un estudo intensivo dun hayedo representativo de Nafarroa Garaia paira completar a investigación. En concreto, durante case tres anos, cada 15 días analizáronse mostras de choiva tanto dentro como fóra dunha serie de hayedos situados en Auritz (figura 3), chegando ás seguintes conclusións:

En canto á posible acidificación do ecosistema a longo prazo, os resultados obtidos son preocupantes, xa que aínda que a totalidade da deposición dos cationes básicos, así como a de campo aberto, son un dos maiores de Europa, supera aos compostos acidificantes (nitróxeno e xofre), do mesmo xeito que sucede en todo o continente. Neste sentido, cabe destacar que as taxas de sedimentación de nitróxeno son bastante superiores ás do xofre, en consonancia coa tendencia observada na zona europea nas dúas últimas décadas.

Con todo, a perda de cationes básicos na vexetación, especialmente de potasio e calcio, debida á choiva, desvirtúa tanto a capacidade de acidificación como a propia acidez da auga vertida no interior do bosque.

Doutra banda, os resultados suxiren que en determinadas épocas do ano as plantas absorben o nitrato que a choiva provoca, o que podería ser un indicador de que o hayedo analizado non se atopa na N-agarra.

En canto á orixe das especies químicas estudadas, a maior parte do sodio, cloruro, magnesio e potasio recolleito en campo aberto provén do Mar Cantábrico, transportado polos ventos dominantes do noroeste. A cantidade de sodio, cloruro e magnesio recolleitos no interior do bosque está condicionada principalmente pola deposición húmida, e os procesos de intercambio coa vexetación son practicamente irrelevantes, a diferenza do potasio.

A maior parte da cantidade de protones e nitratos recolleitos, procedente da oxidación dos óxidos de nitróxeno emitidos polos vehículos, é transportada pola choiva que chega cos ventos do norte á sección de hayedos de Auritz. No entanto, durante o período de estudo producíronse una serie de episodios relacionados coa contaminación local, con especial incidencia na deposición seca dos iones mencionados e una diminución do pH da choiva até valores de 4’3.

En canto ao calcio e o sulfato, proceden principalmente das verteduras das fábricas da Comarca de Pamplona, sen esquecer a achega de aerosois que poden provir de terras ricas en yeso situadas ao sur de Navarra.

Mirando ao futuro

É certo que desde o declive da industria pesada das rexións situadas ao oeste e noroeste da Serra de Navarra Alta puidéronse reducir as emisións de metais pesados, así como que desde a implantación da gasolina sen chumbo a cantidade de chumbo emitida polos vehículos é menor. Con todo, sería conveniente seguir analizando periodicamente os contidos de metais pesados dos nosos hayedos, xa que con este traballo non podemos determinar se a contaminación atopada é antiga ou recente.

Fronte ao aumento xeneralizado das emisións de compostos nitrogenados, o control do estado de alimentación dos hayedos e a análise da choiva tampouco deberían verse interrompidos, xa que este aumento pode provocar, ademais da saturación do N dos ecosistemas, una acidificación que mobilizaría algúns dos metais pesados do chan.

---

BIBLIOGRAFÍA

• Amores Olazagirre, G.Avaliación do estado fitosanitario e de contaminación dos hayedos da Comunidade Foral de Navarra mediante o emprego de indicadores. Tese doutoral. 332 páxs. 2002.
• De Vries, W., Reinds, G.J. Clap, J.M., Van Leeuwen, E.P., Erisman, J.W.‘Effects of environmental stress on forest crown condition in Europe. Part III: estimation of critical deposition and concentration levels and their exceedances’. Water, Air and Soil Pollution. 119: 363-386. 2000.
• Duquesnay, A., Dupouey, J.L. Clement, A., Ulrich, E., Lle Tacon, F.‘Spatial and temporal variability of foliar mineral concentration in beech (Fagus sylvatica) casetas in northeastern France’. Tree Physiology. 20: 22-13 2000.
• EC-UN/ECE (De Vries, W., Reinds, G.J., van der Salm, C., Draaijers, G.P.J., Bleeker, A., Erisman, J.W. Auée, J., Gundersen, P., Kristensen, H.L., van Dobben, H., de Zwart, D., Derome, J., Voogd, J.C.H., Vel, S.L.).Intensive Monitoring of Forest Ecosystems in Europe, 2001 Technical Report(EC, UN/ECE 2001, Brussels, Xenebra). páx. 177 2001.
• Rademacher, P.‘Atmospheric Heavy Metals and Forest Ecosystems’. CLRTAP. 2001.