Adeus ao milenio

Roa Zubia, Guillermo

Elhuyar Zientzia

Dentro duns días XXI. Estaremos no século XX. Aínda XX. Os nados no século XIX somos a maioría durante moito tempo. Coma se o cerebro fóra de pedra, o número XXI e o futuro están perfectamente aliñados. Sentimos a necesidade de preguntarnos como será a vida dentro de cen anos ou dentro de mil. Ademais, XX. Como fillos do século XX, queremos ver a vida reflectida na ciencia e a tecnoloxía do futuro. Vivimos noutros planetas? Imos superar todas as enfermidades? Os robots traballarán paira nós?

Todas estas preguntas son inútiles. Tamén é case imposible predicir que pasará no próximos cincuenta anos. O consello de prestixiosos científicos non é máis que seguir traballando, xa que a renovación trae sorpresas incribles. Por exemplo, nunha conferencia Pedro Etxenike ofreceunos brevemente a crónica dos últimos cen anos. A viaxe á Lúa, a bomba atómica, a enxeñaría xenética ou o teléfono móbil tampouco podían cheirar o XIX. A finais do século XX. Pero non nos sorprendamos. A nós pásanos o mesmo.

Mil anos atrás, o cambio é aínda máis sorprendente. E é que o concepto de ciencia desenvolveuse neste milenio que está a piques de terminar. Non se pode negar que se trata dun campo inventado polos gregos da antigüidade, pero até fai uns cinco séculos estivo da man da filosofía. Método científico XVII. Non se definiu até o século XX. Ademais, a conexión imprescindible entre a ciencia e a tecnoloxía que hoxe consideramos común ten só cen anos. Cada un seguía o seu camiño e de cando en vez xuntábanse, pero non había una dependencia total.

Hai mil anos, os países máis avanzados en ciencia eran os musulmáns e durante un par de séculos foi así. Por exemplo, destaca a obra do persa Abdulla Ibn Sina (980-1037), coñecido en Occidente como Avizena. Europa estaba mergullada na escura Idade Media, polo que as achegas de Oriente resúltannos estrañas.

O Renacemento supuxo una nova claridade. As innovacións tecnolóxicas foron importantes. Quizais o máis destacado sexa a imprenta de Johannes Gutenberg (1398-1468). Este invento orientou a Historia moderna. Os físicos Galileo Galilei (1564-1642) e Isaac Newton (1642-1727) conseguiron separar a filosofía e a ciencia de Aristóteles e sentaron as bases do pensamento científico.

Nos últimos tres séculos do milenio as listas de nomes e ramas da ciencia disparáronse. Hoxe en día a investigación é o monopolio dos territorios considerados como o primeiro mundo. Pero os próximos mil anos poden cambiar moito a situación. Quizais o concepto de ciencia quede totalmente obsoleto, pero quen sabe.

De momento haberá que traballar sen apenas mirar o cambio de data. Miremos só ao lector paira desexarlle un novo ano.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila