1989/05/01
23. zenbakia
eu es fr en cat gl
Aparecerá un contenido traducido automáticamente. ¿Deseas continuar?
Un contenu traduit automatiquement apparaîtra. Voulez-vous continuer?
An automatically translated content item will be displayed. Do you want to continue?
Apareixerà un contingut traduït automàticament. Vols continuar?
Aparecerá un contido traducido automaticamente. ¿Desexas continuar?
Revista mensual de plantas. Xuño
Texto xerado polo tradutor automático Elia sen revisión posterior por tradutores.
Elia Elhuyar
CURIOSIDADE
Erein: semente. Plantación: Planta, Aldaska, Rodaballo, Ollo, Vetas, etc.
Hortalizas especiais
Na sección HUERTA, iniciada fai algúns exemplares, menciónanse algunhas hortalizas non convencionais, que consideramos de interese diversificar as variedades de hortalizas que producimos nos nosos campos e hortas. Estas son as súas descricións e particularidades.
Berenjena:
Solanum melongera. Colleita: froito.
Millo.
Planta de ciclo anual. As súas necesidades son similares ao tomate: terra lixeira e ben fertilizada, admite abonos orgánicos sen curar e require tempo quente.
- Sementa: en terra quente en febreiro-marzo (1 gramo = 250 sementes)
- Plantar: en maio, en protección ou calendario local. 40-50 cm entre plantas e 70 cm entre filas.
- Traballos: do mesmo xeito que o tomate, realizarase una poda inicial de todo o pujal que non é a arba principal (até 30 cm) deixando despois 4 ou 5 ramas.
- Colleita: agosto-setembro-outubro.
Alcachofa:
Cynara scolymus. Colleita: flor.
Conseguir una boa colleita de alcachofa non é una tarefa fácil, pero merece a pena. Non lle gusta o frío, pero lle gusta o clima da costa. Necesita terras ricas, sobre todo en fertilizantes orgánicos.
- Plantar: paira a reprodución das plantas de alcachofas utilízanse os mobles, que crecen no pescozo da raíz. Durante o mes de abril, deixando una distancia de 0,8 x 1 m, plantaranse dúas tallas de hoyo.
- Obras: numerosos escardas. No inverno protexer con palla, herba, etc. Despois da colleita cortar toda a planta a 30 cm. Protexerse dos ataques de debuxantes e topo. Abonar anualmente.
- Colleita: 10-25 flores por planta no outono. Cada 3 anos reponse as plantas, pero até 6 anos pódese obter un bo rendemento.
Apio:
Apium graveolens . Colleita:folla.
O apio prefire un tempo húmido e fresco, pero sen secas nin frío. Utilización de fertilizante orgánico maduro.
- Erein: semente pequena (1g=2.000 sementes). En marzo-abril sementar sen enterrar. Fatígaa é moi lenta (aproximadamente 3 semanas) e debe manterse sempre húmida.
- Plantación: maio-xuño-xullo. Distancia 30 x 35 cm.
- Traballos: é conveniente manter o chan húmido durante todo o tempo posible. Antes da colleita convén blanquear os pajaritos paira mellorar a súa calidade. Este traballo pódese realizar de dúas maneiras: una amarrando a planta e rodeándoa de todo aquilo que non permita o paso da luz (cartón, etc.) e a outra cuberta de terra por dez días até as follas en tres ocasións.
- Colleita: outono e inverno.
Apio nabo:
Apium graveolens rapaceum . Colleita: raíz.
Fabas.
O apio ten as mesmas necesidades, pero como o máis importante é o crecemento da raíz, a fertilización en Potasio (K2O) e Fósforo (P2O5) debe realizarse con especial coidado.
É conveniente dispor dunha terra lixeira (arenosa) que non dificulte o crecemento da raíz.
- Sementa: xaneiro-marzo, preferentemente en terra quente.
- Plantar: cara a maio (30 x 35 cm). Cortar as raíces laterais.
- Obras: rega frecuente e curta.
- Colleita: a partir de outubro. É una raíz ben conservada. Paira iso, o que saíu da primeira terra e, como a pataca, recoller nun lugar frío (2-3º) e seco.
Cabaza:
Cucurbita máxima e Cucurbita moschat. Colleita: froito.
Paira levar a bo termo o seu ciclo necesita un lugar asollado e quente. Por tanto, situarémolo no campo máis natural. O chan necesita moito fertilizante orgánico, aínda que non sexa maduro.
O calabozo é una planta rastrera ou trepadora. Dado que os froitos normalmente crecen en contacto coa cortiza terrestre, necesitarase un terreo nivelado paira evitar a formación de charcas que podarían os froitos.
- Erein: marzo a maio. Directamente no campo.
- Obras: ten un sistema radicular moi superficial e sofre moito coa seca. Por tanto, se a rega non permite un bo mantemento, convén cubrir o chan cunha capa de residuos orgánicos. Realización de escardas que reforcen o desenvolvemento das veas superficiais. A enfermidade máis común é o oídio, que se trata con xofre ou compostos orgánicos que conteñen zinc. Piollo vexetal entre pragas. Os seus ataques non son preocupantes.
- Colleita: outubro-novembro-decembro, antes dos primeiros xeos. En zonas secas e ventiladas adoita conservarse no inverno.