Mandos cámara (I): enfoque
Elhuyar Fundazioa
Como se indicou no número anterior, coas cámaras de foco fixo pódese sacar o pulgar entre 2 m e infinito. Paira enfocar o máis próximo necesítase una cámara de foco variable, é dicir, obxectivo de achegamento e afastamento da película.
Canto máis preto está o suxeito ou o tema do obxectivo, máis detrás da película fórmase a imaxe. Por iso, o obxectivo de enfoque deberá afastarse da película.
A posibilidade de enfocar ten dúas vantaxes principais: poder sacar fotos de obxectos moi próximos e facelos sentir enfocando só ao mesmo da imaxe.
Paira iso, o obxectivo ten un anel cunha escala de distancias (ás veces de signo) (ver figura superior). É ademais o anel máis ancho. Móvese respecto dun punto fixo de referencia, elixindo a distancia desexada ou necesaria.
Nun extremo da escala está o infinito (), é dicir, a distancia máxima. Nesta posición, o obxectivo atópase á menor distancia da película e enfoca as imaxes afastadas (normalmente máis de 15 m). No outro extremo hai una distancia mínima. Nesta posición, o obxectivo atópase á maior distancia da película. Esta distancia, ao depender da calidade do obxectivo, varía dun obxectivo a outro.
Paira elixir a distancia, en cámaras sinxelas, débese calcular o suxeito ou a distancia entre o tema e a cámara.
As cámaras con visor directo de maior calidade dispoñen de telemímetro. Con ela, na parte central máis luminosa do visor ven as imaxes dobradas e, para que estea enfocada, esa dobre figura debe formar una soa.
Nas cámaras reflex, grazas ao seu sistema de visores, móstrase ante nós a mesma imaxe que o obxectivo na película. Por tanto, basta con mover o anel do obxectivo até ver a imaxe con suavidade. Nestas cámaras o obxectivo e a distancia entre a pantalla de enfoque e o obxectivo é o mesmo que entre a película. Por iso, todo o que estea enfocado na pantalla tamén o estará na película. Ademais, non haberá erro de paralaje (no nº 81 explícase o erro paralaje).
Ás veces no centro da pantalla hai dous pequenos prismas. Cando a imaxe está desenfocada, nesa zona vese a imaxe dividida. Noutras ocasións adoita ser una malla de pequenos prismas, na que aparecen vikortitos cando está desenfocado.
Imaxe (unha paisaxe, p. ex.) sacar as súas dúas fotos. Mellor na imaxe na parte dianteira, cerca, se hai algo (persoa, planta, árbore, p.ex.) Sacar dúas fotos: una enfocada desde máis de 9 m e outra enfocada desde menos de 2 m, é dicir, a que está na parte dianteira. |
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
