Reparar Hubble
No entanto, tal e como se recolle ao final do artigo, todos os traballos realizados até a data (75% da misión) realizáronse sen ningún problema. Con todo, a pesar da misión completa, serán necesarias outras 6 ou 8 semanas paira axustar correctamente todas as ferramentas e recoller as primeiras fotos. É dicir, aínda que todos os traballos fixéronse ben, non sabemos si o esforzo foi realmente exitoso até febreiro.
Esta misión do DNA é un programa que merece una especial atención. Segundo os expertos, o programa deste voo é o máis complicado que se organizou despois dos Apolo que levaron ao home á Lúa. Aínda que NASA encargouse da organización e control da viaxe do Endeavour, tamén participou ESA, como veremos máis adiante.
A participación da AEMA comezou cun 15% no programa HST, pero debido a outros traballos posteriores estendeuse até un 20%. Así, os científicos europeos poderán aproveitar o 20% do tempo de observación.
A repulsión Discovery puxo en órbita o HST o 24 de abril de 1990. Foi entón cando os técnicos déronse conta do erro do espello principal do telescopio: O reflector de 2,4 m de diámetro presenta un fallo de pulido e o seu radio de curvatura é maior do necesario. De feito, as aspas do espello deberían ser 2,34 micras máis altas que as existentes. En consecuencia, o telescopio presenta una aberración esférica do 95%, as imaxes son esbozadas e a resolución é só a quinta parte do calculado. Con todo, a simetría do pulido é excelente e por iso o erro tamén é simétrico. Por iso, os astronautas de Endeavour esforzaranse por corrixilo mediante un sistema óptico adecuado.
Hai que dicir, con todo, que os resultados do Telescopio Hubble non foron malos, pero non cumpriron as expectativas dos astrofísicos. Si a reparación leva a cabo tal e como se planificou, o telescopio podería atopar probas de orificios negros e sistemas similares ao Sistema Solar, de información que doutra maneira non se pode obter de ningunha maneira sobre os cuasares e das consecuencias que puidesen derivarse da evolución das galaxias serían de gran importancia. Tamén se poderían calcular valores bastante precisos da constante de Hubble e da desaceleración do Universo. A partir de todos estes datos poderíase calcular a idade e densidade do Universo. Con iso poderase decidir se o Universo aberto é así e si expándese paira sempre ou se volve a contraer.
O erro do espello non foi o único problema que apareceu tras a incorporación do HST. Pronto comezou a destacar na instrumentación do telescopio a vibración provocada polas placas paira aproveitar a enerxía solar. Estas placas de doce metros de lonxitude fabricáronse baixo a responsabilidade de LSA e non soportan ben o enorme cambio de temperatura que hai entre o día do telescopio e a noite, aínda que a súa duración é duns 90 minutos. A cámara de gran ancho de campo necesita tamén un corrector das imaxes borrosas que recibe do espello principal.
Paira solucionar o fallo visual do espello deseñouse una ferramenta composta por dez lentes denominadas CUSTAR. COSTA compensa o erro de curvatura do espello principal, pero ao absorber simultaneamente a luz, o telescopio nunca logrará mellorar a resolución prevista en torno ao 80%. O fotómetro de alta velocidade será o único aparello que haberá que perder paira poder pór “lentes” ao telescopio.
Tamén se redeseñaron as placas solares, que deberán encartarse, retirarse e substituírse por outras novas.
No caso das cámaras de gran ancho de campo, una delas tomará imaxes corrixidas tras a colocación do CUSTAR e decidiuse substituír ao outro. Ademais dalgunhas melloras técnicas, levará aparellado o corrector.
Por outra banda, dous magnetrómetros e tres giroscopios están deteriorados e, a excepción do terceiro giróscopo, tentarase modificalos. No entanto, é xusto afirmar que o HST está deseñado paira ser reparado en órbita e paira realizar labores de mantemento. Por iso, está formado por varios módulos e conta con asas paira astronautas. Finalmente, preténdese aproveitar a viaxe paira modificar algúns compoñentes electrónicos e ampliar a memoria do telescopio.
Basta con dicir que o traballo que deben realizar os astronautas Endeavour en é difícil. Paira todos estes traballos o 4 de decembro C. Nicollie, o único astronauta desa neste voo, ao aproximar a cuña ao telescopio, nunha órbita de 587 km de altura, conduciu con habilidade o brazo mecánico de Endeavour paira situar o HST. Nos próximos días, a partir do 5 de decembro, realizáronse cinco saídas ou actos extranavales (EVA, Extravehicular Activities) cunha duración aproximada de 7 horas paira levar a cabo os traballos anteriormente mencionados. Salguen dous astronautas cada vez. Tamén se previron dúas novas saídas paira o caso de que xurdisen problemas especiais.
Os sete astronautas traballaron duro paira adestrar con precisión e rapidez todos os traballos: os adestramentos prolongáronse durante máis de 700 horas, das cales 400 foron realizados en piscinas especiais paira simular condicións de espazo libre. Calquera traballo tan sinxelo no chan, como o atado dun parafuso, é moi difícil no espazo baleiro si hai que facelo fose do barco. Hai que dicir que uno dos maiores medos dos astronautas é a deterioración dalgunha das súas partes básicas na resolución do telescopio.
Até agora as noticias son moi boas. Tras unhas horas de atraso debido ao mal tempo, Endeavour partiu o 2 de decembro en 10 h 27 min. O 4 de decembro achegóuselle e amarrou ao telescopio e desde entón realizáronse catro EVA nos que se cambiaron os giroscopios, os magnetómetros, as placas solares e a cámara de campo amplo, colocando a CUSTAR no seu lugar. Esperamos que o programa se siga cumprindo con éxito.
Efemérides SOL: 20 de xaneiro, ás 7h 7min (UT) o Sol entra en Acuario. A Terra pasa polo perihelio o 2 de xaneiro.
PLANETAS MERCURIO: está en conxunción superior o 3 de xaneiro, polo que é invisible. Podemos tentalo os últimos días do mes antes de que salga o Sol. |
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
