É un síntoma moi frecuente, que pode aparecer a calquera idade e que se debe a múltiples e diferentes causas. Ademais, baixo este nome xenérico de “dor de garganta” inclúense diferentes estruturas anatómicas, polo que hai que ter en conta diferentes patoloxías (inflamacións ou inflamacións laríngeas, faringas, etc.). ). Pero neste traballo de hoxe, e paira centrar dalgunha maneira o problema, falaremos das infeccións da garganta dos nenos (e máis concretamente das amigdalas), co fin de dar algúns consellos prácticos.
Supoñamos que o neno ten una infección de garganta, xeralmente causada por estreptococos. O diagnóstico así o corrobora a través dun cultivo faríngeo ou tras un exame clínico médico. Os síntomas máis importantes son dor de garganta, febre, hinchazón dos ganglios do pescozo e malestar ou molestias xerais. A garganta aparece branquivermella e nas amígdalas ven a miúdo puntos esbrancuxados ou pus. O tratamento adecuado permite previr complicacións, hoxe raras pero non descartables. Cales son estas complicacións? As máis importantes serían a febre reumática (afectación articular e/ou cardíaca) e a nefritis (enfermidade renal). Pero normalmente o tratamento non só eliminou a febre e as molestias da garganta en 24 horas, senón que deixou practicamente indemne o risco destas complicacións.
Administrar ao seu fillo os antibióticos que lle indique o seu médico. O antibiótico (eritromicina, amoxicilina, ou outro, neste caso “cada mestre ten o seu propio libro de escola”) deberá administrarse varias veces ao día (dous ou catro veces), a unha dose determinada (en función da idade do neno) cun tratamento de 8-10 días.
Si a medicación é como jarabe, utilice a urna que trae a medicación, ou na súa falta una urna similar á farmacia, pero sempre facendo que a cantidade que se lle dá ao neno sexa a mesma que a prescrita polo médico. Nunca uses medicamentos que xa estaban abertos en casa, porque poden estar caducados ou, o que é peor, porque poden perder o seu valor.
O medicamento administrado ao neno destruirá os xermes que provocan a infección da garganta. Non esquezas ningunha dose. Cando o neno vaia á escola ou á gardaría e no horario da mesma haxa algunha dose de fármaco, administrar a medicación á persoa que se faga cargo do neno para que lle dea o medicamento á hora que lle toque. Aplique a medicación durante todo o tempo que lle indique o médico. Aínda que os nenos vaian mellorar inmediatamente, non deixen de administrarse por iso e terminen todo o programa prescrito polo médico paira sanar adecuadamente a infección da garganta.
Si o neno presenta algún problema de administración oral (por calquera motivo) ou non lle gusta o jarabe, saiba que existen os que se administran por inxección e os antibióticos que se liberan” gradualmente e lentamente dentro do corpo, funcionando así de forma similar á medicación oral.
Ás 24 horas do comezo da toma do antibiótico, o neno xa non ten capacidade paira contalo, polo que pode volver á escola ou gardaría se a febre desapareceu e algo mellorou en xeral. Si o médico tomou todas as doses prescritas, pode deixar o antibiótico e empezar a levar una vida normal. Non é necesario volver ao médico.
Os nenos maiores de 6 anos poden facer gargargas de garganta con auga salgada morna (botar un pouco de sal a un vaso de auga, como una cuarta parte dunha pequena arqueta de té) ou una solución acuosa cun antiácido. Dar aos nenos máis pequenos sustancias antisépticas preparadas en forma de “caramelos duros” para que os chupen.
A dor de garganta pode ser intenso e a inflamación pode producir molestias no momento de tragar. Por iso, recoméndase a alimentación branda os primeiros días. As bebidas frías poden aliviar a dor. Si hai febre, administrar ao neno algún antitérmico que teña ao mesmo tempo un efecto antiinflamatorio ou antiinflamatorio.
Non usar sprays especiais (e caros) paira aliviar a dor de garganta. Non son sustancias antisépticas máis efectivas que as recomendadas e poden conter un compoñente que pode dar lugar a reaccións alérxicas, é dicir, benzocaína.
É una pregunta moi normal. Cando un neno sofre una infección de garganta, que facer aos seus familiares ou irmáns? É certo que a faringitis estreptocócica pode estenderse a outros familiares. A enfermidade aparece no prazo de 1 a 5 días desde a aparición do primeiro caso. Por tanto, calquera persoa (neno ou adulto) que viva no seu domicilio e presente síntomas similares debería acudir a unha consulta paira ser visitada polo médico e realizar os estudos complementarios necesarios, especialmente os culturais. E os síntomas a ter en conta durante este período son: febre, dor de garganta, secreción nasal, dor de cabeza, vómitos, sequedad ou molestias de garganta e falta de apetito. Na maioría das familias os cultivos realizaranse unicamente aos enfermos, sempre baixo prescrición médica.
En familias con familiares xa afectados por febre reumática, ou con numerosas infeccións estreptocócicas, deberíase facer cultivo faríngeo a todos os familiares. Posteriormente, co médico ante o resultado do cultivo, prescribirá o tratamento e outras medidas terapéuticas.
En nenos con infección estreptocócica 1 de cada 10 non responde o tratamento antibiótico inicial. Si o neno continúa con febre ou molestias de garganta despois do tratamento, é conveniente realizar un segundo cultivo. Si o resultado é positivo, daráselle ao neno un segundo antibiótico diferente ao primeiro.
Os nenos que non teñen síntomas despois de tomar o antibiótico non teñen que volver cultivar.
Si as seguintes circunstancias son suficientes paira chamar inmediatamente ao médico ou, na súa falta, paira trasladar inmediatamente ao neno ao médico.
|