Hasiera »   Erreportajeak »   Automobilgintzako osagai-hornitzaileen etorkizuna: Moduluka Egindako Automobila

O futuro dos provedores de compoñentes de automoción: O Coche Construído por Módulos

• Zabaldu:
• Twitter
• Facebook
• Emaila

No pasado, as graves crises sufridas polo sector de automoción deron lugar a respostas innovadoras por parte das empresas e a medidas que se estenderon a toda a industria que deron lugar a unha nova era industrial. Leste pode ser o caso da formulación “O Coche Construído por Módulos”.

Esta formulación consiste na fabricación de automóbiles co mínimo número de módulos ou partes de provedores posibles. A complexidade, é dicir, o custo e a flexibilidade, debe ser asumida polo provedor. O compoñente provedor que compitía no sistema anterior a custos e prazos converterase nesta ocasión en provedor de módulos ou sistemas integrados. En consecuencia, o coche que o cliente solicitou “a medida” unhas semanas antes estará montado nun espazo de 4 horas. E diso é responsable o provedor responsable da localización dos módulos na planta do fabricante do automóbil.

O feito de que as pezas pasen de ser miles na integración dos automóbiles actuais a ser una decena de módulos que deben reunirse no futuro na fase final non será un cambio superficial. Cambiando radicalmente os conceptos de tecnoloxía de produto e calidade, flexibilidade, tempo de resposta, estrutura produtiva e estratexia de produto, en profundidade atopámonos ante o nacemento dun novo enfoque de negocio.

En que consiste o “Coche Realizado por Módulos”?

Coa diminución da venda de automóbiles, os principais fabricantes de automóbiles cambiaron radicalmente as súas relacións cos provedores, que agora se unen" cuns poucos. Os provedores seleccionados deberán demostrar, ademais de calidade, prezo e servizos, capacidade de I+D, equilibrio financeiro, expansión xeográfica e capacidade de subministración de módulos. Ademais, os provedores xestionarán módulos cada vez máis complexos que permitirán una redución continua de custos. Isto permitirá aos fabricantes de automóbiles gozar da totalidade do servizo.

A proposta de medidas de redución de custos, a xestión de materiais dos seus módulos, a calidade do produto e o éxito de provedores con capacidade de deseño e desenvolvemento. Estes principais provedores converteranse en socios do fabricante do automóbil cos que negociarán todos os puntos relacionados coa competitividade do produto, desde o prezo até o deseño dos seus compoñentes. Con estas medidas, General Motors e Wolkswagen conseguiron aforrar máis de medio billón de pesetas, o que asegura o interese das grandes empresas.

En resumo, a formulación “O Automóbil Modular” define un novo marco de relación entre o fabricante e o provedor. Este novo marco de relacións abarca catro áreas extraordinarias que deben contemplarse simultaneamente:

• Integración: é necesario realizar una combinación de todos os compoñentes do módulo antes de acceder á montaxe. Ademais da integración das pezas, nesta fase débense considerar os conceptos de control dimensional e calidade.
• Operacións: durante a liña de montaxe, na loxística interna do módulo, nas interfaces informáticas e na instalación do módulo, débense conseguir relacións profundas entre fabricante e provedor dentro dun esquema “Just in Time”.
• Tecnoloxía: integración da I+D no deseño e desenvolvemento de prototipos e conceptos progresistas.
• Postventa: participación do provedor en responsabilidades postventa, garantías, fiabilidade, etc.

Situación actual

As intencións expostas até o momento non se estenderon do todo na práctica e os fabricantes de automóbiles dispoñen de moitos dos seus futuros módulos en “proxecto”. Nos módulos que serviron de exemplo (panel de administración, consola central, portas, asentos, etc.) aínda que hai que recoñecer que demostraron una integración profunda, hai outras moitas que se desenvolveron pouco e que son as que quedan por diante, sobre todo a repartición de tarefas e responsabilidades.

Un estudo comprobou que as decisións de deseño/enxeñaría, selección de compoñentes, accións relacionadas coa calidade, etc. están en mans dos fabricantes de automóbiles (e nun futuro próximo seguirán facéndoo), xa que non están dispostos a delegar o control da cadea de valor. Na loxística interna, con todo, xa son moitos os provedores que están a levar a cabo integramente a súa función.

Por outra banda, no que respecta á I+D, o deseñado e desenvolvido na maioría dos casos polos fabricantes pasa aos provedores en forma de especificaciones, mantendo a operativa habitual de traballo. Noutras ocasións este proceso realízase conxuntamente, pero o control principal sempre queda en mans do fabricante. Isto é debido ao escaso grao de integración do deseño e desenvolvemento, á limitación do recurso de I+D dos provedores e ao forte impulso dos departamentos de enxeñaría dos fabricantes.

A homologación de provedores recae nos fabricantes de automóbiles. A pesar de que o provedor de módulos propón provedores secundarios, o fabricante quere seguir mantendo o control na selección, desta maneira, coa súa poder de compra, quere evitar a subministración de produtos de baixa calidade mediante o programa “cero defectos”. A loxística interna é a que máis se avanzou, actualmente os principais provedores controlan o 100%, polo que os módulos levan na secuencia necesaria até a liña de montaxe.

Futuro próximo

Está claro que de face ao futuro, os fabricantes integrarán aos seus provedores en todos os procesos de desenvolvemento. Con iso, reducirán os tempos de desenvolvemento e, por tanto, reducirán os custos, sacarán partido do coñecemento do provedor. Aplicarán un control estreito do gasto, nos primeiros pasos de desenvolvemento, nos que se establece o 75% dos custos.

Doutra banda, aínda que os fabricantes de automóbiles móstranse dispostos a responsabilizar da selección de provedores secundarios aos módulos subministradores, non parece que sexa a curto prazo, xa que non se confían de momento. Os fabricantes non queren perder a capacidade de ser o comprador principal e as compras realizaranas eles mesmos. Ademais, dado que a calidade é una prioridade absoluta, non se prevé que a responsabilidade pase a mans dos provedores. O mesmo pode dicirse dos servizos de garantía e postventa.

Aínda que cada fabricante de automóbiles ten a súa propia maneira de aplicar a formulación “Automóbil Modular”, a maioría delas mostraron a súa intención de traballar neste sentido, a difusión destas ideas queda limitada polas seguintes variables:

• A flexibilidade dos fabricantes a curto prazo verase reducida polas custosas instalacións de fabricación dos módulos recentemente executados.
• A fortaleza dos departamentos de I+D na estrutura interna dos fabricantes de automóbiles non lles facilitará delegar as funcións de deseño e desenvolvemento nos provedores.
• Que aínda haxa poucas empresas que poidan ser provedores reais de sistemas.
• Aspectos técnicos como o deseño de motores que impidan a perda de competencias por parte dos fabricantes.
• Que algúns módulos sexan moi variables e que cada cambio teña un número reducido.
• Que determinados módulos pola súa carga e/ou volume non sexan aptos paira o seu transporte.

Por tanto, o futuro da formulación “O Coche Realizado por Módulos” non é nada claro, pódese avanzar na procura do punto máis adecuado no camiño da súa aplicación. Con todo, a partir dese momento paréceme que as vantaxes deste sistema non compensan os inconvenientes.