“Creo que é importante que a sociedade estea vestida en temas científicos”
Simone Eizagirre Barker debería estar en Cambridge, preparando paira doctorarse, pero as medidas adoptadas con motivo do COVID-19 obrigaron a parar en Errenteria. A casa pillouno no momento oportuno e non tivo que abandonalo todo.
Lembra que sempre lle gustou a ciencia. No bacharelato tivo a oportunidade de realizar prácticas no centro Polymat, onde coñeceu o que realmente é traballar nun laboratorio: “Gustoume moito a experiencia e pareceume interesante a investigación en materiais poliméricos”, sinalou Eizagirre.
Dentro da ciencia, descubriu que a física e a química eran as áreas que máis lle gustaban. “Deime conta de que me gustaba moito a nanotecnoloxía, en física e química, porque aproveita os conceptos que hai en ambos”.
Tras tres veráns de prácticas en Polymat, e xa na universidade, decidiu probar algo máis en Química Física, na Universidade de Edimburgo, e acudiu ao BC Materials o próximo verán (Bizkaia). “Alí estiven a analizar as características dos materiais e pareceume máis interesante que crear materiais”.
Máis tarde, na Universidade de Eindhoven (Holanda), xurdiu a posibilidade de permanecer un ano nun grupo de nanofotónica. Sobre todo si gustáballe o traballo de investigador que quería ver como vida: “Una cousa é facer prácticas nun prazo e outra que a túa día a día sexa iso”. Ademais de afirmar que o seu camiño era ese, descubriu que quería traballar na nanofotónica investigando a interacción entre a luz e a materia.
Cando volveu a Edimburgo terminou o máster e decidiu facer un doutoramento. No Reino Unido existe a posibilidade de dedicar máis dun ano a máis dun tema e despois elíxese o tema do doutoramento. “Son centros de formación de doutoramento e creo que é bo, porque é fundamental saber en que e con quen vas traballar durante os próximos tres anos”. Así, este ano probou as formas de traballar das diferentes liñas e grupos de nanotecnoloxía. Coñeceu, entre outras cousas, as características ópticas das perovskitas e a nanotecnoloxía do ADN.
Finalmente decidiu doctorarse en fotónica cuántica e agora estase preparando na casa de Euskal Herria, como lle tocou. Tamén lle ve as vantaxes, xa que alí probablemente atoparíase inmerso no traballo de laboratorio e agora ten tempo paira preparalo, documentalo, aprender e planificar.
Sentido divulgativo
Ademais de investigar, Eizagirre recoñeceu que lle gusta moito a divulgación. Escribiu e editou na revista científica en Edimburgo e agora está a facer un podcast. Segundo el, “a través das entrevistas, o obxectivo é mostrar ao público, non só o que traballan os investigadores, senón como é esa experiencia”.
Está convencido da importancia de que a sociedade estea culta na ciencia paira tomar conciencia e influír nas decisións políticas. Ademais, é una forma de socializar os resultados e beneficios do investimento científico.
Agora estase entrevistando a investigadores que traballan en covid-19: “É terrible, porque están a investigar no mesmo momento en que está a suceder”, di con paixón. Percíbese, por tanto, o seu amor por ambas as partes: investigar e socializar a investigación.
Simone Eizagirre Barker naceu en Errenteria en 1996. Cursou o grao e máster en Física Química pola Universidade de Edimburgo e agora está en Cambridge, cursando o Máster en Nanociencia e Nanotecnoloxía e preparándose paira o doutoramento, no grupo de Física atómica, mesoscópica e óptica do laboratorio de Cavendish. É un programa de catro anos que comezará o seu doutoramento en outubro.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
