"A investigación esixe moito, pero tamén moito"
Emma López de Armentia penetrouse case por azar no mundo da investigación. Di que desde neno lle gustaba a bioloxía, o corpo humano... Por tanto, parecía que o medicamento ía dirixida a estudar. Pero como de mozo dedicouse menos do suficiente aos estudos, ao final estudou Nutrición Humana e Dietética, e ao finalizar os estudos púxenme una consulta.
“Pronto me dei conta de que non quería dedicarme a iso. Gustábame moito o tema, pero non o traballo. Ademais, entón non estaba tan ben visto como hoxe”, confesou. Así, decidiu crear Ciencia e Tecnoloxía dos Alimentos. Fíxoo e empezou a practicar en Leioa (actualmente dentro de Tecnalia) no laboratorio de Novos Alimentos. “Entón empecei a achegarse á investigación, até entón era afastado e alí empezoume a meter o verme”.
Tras o período de prácticas realizou o Máster en Calidade e Seguridade Alimentaria. “En Seginda, empecei a traballar en Neiker-Tecnalia co Dr. Enrique Ritter e empecei a descubrir o mundo da xenómica. Atrapoume totalmente, quedei fascinado”, lembrou. “Nunca pensei en facer una tese doutoral, pero ofrecéronme un contrato predoctoral e así empecei”.
López de Armentia afirma que chegou ao mundo da investigación por sorpresa e un pouco tarde, pero estaba encantado co tema. O obxectivo da tese era desenvolver un sistema de selección asistido por marcadores de olivas. E aínda que a fase experimental foi dura, foi moito máis dura a época na que escribiu a tese.
“O período de experimentación non é fácil e require moito tempo, pero o equipo era moi bo e estiven moi contento porque me axudaron moito. Non se pode comparar con outro traballo; cando investigas, aprendes a afrontar problemas, a traballar en equipo e a ser autónomo… Pide moito, pero me deu moito. Prorrogáronme o contrato durante 3 meses paira terminar cos experimentos e todo foi ben”, explicou.
Con todo, durante ano e medio traballou na redacción da tese sen ningún tipo de contrato e fíxoselle moi duro: “Esixe moita disciplina, e non só uno mesmo, senón tamén os demais. Se non, non é posible, pero me resultaba moi duro ver que tamén afectaba os locais. Ao final, descoidar todo o demais, niso dedicas un ano e medio ao máximo”.
Opinión e información sobre o aceite de palma
Preguntado pola opinión que se xeneralizou en contra do aceite de palma, López de Armentia considera que non se deu toda a información. “Adoitan ser refachos. Antigamente a manteiga de porco considerábase mala; logo coñeceuse que contén principalmente acedo oleico, é dicir, que é beneficiosa paira a saúde. E si, sabemos que o aceite de palma ten graxa saturada e que o exceso de graxa saturada é malo, pero creo que o rexeitamento total do aceite de palma non é correcto”.
Explica que o aceite de plama ten unhas características organolépticas e tecnolóxicas moi adecuadas, polo que se utiliza tanto na industria alimentaria. “En todo caso, os procesados de alimentos deben tomarse con coidado. Hoxe en día son moitas as persoas que basean a súa alimentación e iso é malo paira a saúde, non só polo aceite de palma, senón tamén polos carbohidratos, sales, azucres, aditivos e outros ingredientes que achega”.
Á súa vez, aclara que os substitutos do aceite de palma poden ser aínda peores: “Desde o punto de vista industrial, una solución pode ser o uso de trans-ácidos, que son aínda máis prexudiciais”. E lembra que nos lugares de orixe da palma de aceite, é a principal fonte de graxa. Paira eles é un alimento imprescindible.
Doutra banda, móstrase totalmente partidario da investigación coa palma de aceite: “Coa palma de aceite realízanse unha chea de investigacións e son moi boas: desde o punto de vista ambiental, sanitario, tecnolóxico... A xente debería sabelo todo antes de xulgar o aceite de palma”.
No futuro soña con dedicarse á investigación da palma de aceite ou outras oleaginosas... “Sei que é moi difícil. Ademais, eu non quero ir fóra a investigar, teño familia e non podo pedilo. Pero por min, iso é o que me encantaría”.
Emma López de Armentia naceu en Adán en Vitoria en 1980. En 2005 se diplomó en Nutrición Humana e Dietética na UPV/EHU e na mesma universidade realizou a licenciatura en Ciencia e Tecnoloxía dos Alimentos (2010) e o Máster en Calidade e Seguridade Alimentaria (2011). En 2017 obtivo o doutoramento en Bioloxía Molecular e Biomedicina. Mentres tanto, desde 2011 até 2015 estivo investigando en Neiker-Tecnalia na área de Produción Vexetal, un equipo liderado polo doutor Enrique Ritter.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
