A contaminación do aire creceu desde 1973 en todos os continentes poboados, excepto en Europa. Así o deduciron os científicos das universidades de Maryland e Texas, tendo en conta o nivel de visibilidade medido desde 3.250 estacións meteorolóxicas do mundo.
O nivel de visibilidade do ceo diminuíu de 1973 a 2007. O maior oscurecimiento produciuse en Sudáfrica e Sudamérica. Neste oscurecimiento tiveron importancia os aerosois, pero os principais responsables foron as partículas de hollín e os sulfatos producidos por quéimaa de combustibles fósiles. Só en Europa limpouse o ceo nos últimos trinta anos. Esta investigación contradi outras dúas publicadas na revista Science en 2005. Chegouse á conclusión de que entre 1950 e 1990 os ceos escurecéronse, pero que a partir de 1990 foron a iluminarse a nivel mundial.
Os científicos creen que a contaminación do aire non só ten que ver directamente coa saúde, senón tamén co cambio climático, aínda que non saben exactamente como. Por unha banda, os hollín e os aerosois poden provocar un aumento das néboas e arrefriar a atmosfera porque estas néboas reflicten os raios solares ao espazo. Con todo, en ocasións, os aerosois diminúen as néboas, tal e como se cre que ocorreu no norte de China. Ademais, o hollín de biocombustibles absorbe a luz solar en lugar de reflectila ao espazo. Isto provocaría o quecemento da troposfera tanto como o dióxido de carbono e outros gases de efecto invernadoiro. Por iso, os científicos non poden determinar o efecto da contaminación do aire á temperatura mundial.