Viquingos en Terranova fai 1.000 anos

vikingoak-duela-1000-urte-izan-ziren-terranovan
Casa reconstruída de época viquingos. Ed. Glenn Nagel Photography

Segundo a revista Nature, no ano 1.021 apareceron restos de viquingos en América. A análise dos utensilios de madeira atopados nunha zona arqueolóxica de Terranova revelou que se trataba de madeira alén do Atlántico, e mediante a dendrocronología determinaron que se trata de madeira cortada hai mil anos. Tamén os arranxos realizados en madeira con ferramentas metálicas confirman que non foron creados polos pobos indíxenas da zona. É posible, por tanto, que sexa a pegada máis antiga da chegada dos europeos a América a través do Atlántico.

Os instrumentos apareceron en L'Anse aux Meadows, na península norte de Terranova. Parece que foi o campamento basee dos viquingos, desde o que se analizaron as outras rexións máis meridionais. Si producíronse estes encontros, é posible que se transmitiron patógenos e introducíronse flora e fauna estraña. Pero non parece que fose un intercambio xenético entre aqueles seres humanos, á vista dos datos xenéticos da poboación norueguesa de Groenlandia.

A dendrocronología resolve

Até agora, os relatos verbais islandeses revelaron a presenza dos viquingos en América, pero os investigadores non conseguían fixar datas concretas. De feito, as dataciones de 14C realizadas tiñan demasiada incerteza, polo que nunca se consideraron probas válidas.

Na península Norte de Terranova apareceron restos de ferramentas de madeira de viquingos. Demostraron ser de 1.021 anos. A barra negra indica una lonxitude de 5 cm. Ed. Revista Nature, Kuitems et ao.

Con todo, esta vez aproveitouse un suceso de raios cósmicos no universo paira realizar una datación exacta das ferramentas viquingas. Este suceso cósmico determinou na atmosfera, e por tanto nos aneis das árbores, una cantidade de 14C superior á habitual, marca que serviu paira datar. En concreto, C. Utilizaron o suceso dos raios cósmicos do ano 993, que aparece sincrónicamente en rexistros dendrocronológicos de todo o mundo. Una vez contabilizados os aneis que aparecen desde a marca creada no anel das árbores naquel ano até a superficie, puideron comprobar que as árbores viviron até o ano 1021.

En opinión dos investigadores, este traballo demostra que os sucesos das radiacións cósmicas poden ser utilizados como marcadores do tempo absoluto, en concreto paira a dendrocronología e, con iso, paira datar migracións e intercambios culturais do pasado.

A ampla reportaxe sobre a dendrocronología está dispoñible na web: Retroceso no tempo das árbores.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila