Os responsables das granxas estarán en condicións de conxelar e gardar os embriones do porco. Despois, cando se desexe ou se necesite, aplicarase ao estómago para que se produza o desenvolvemento completo. Esta técnica vén utilizando desde hai anos coas vacas, desde mediados da década dos 80 empezouse a traballar deste xeito coas vacas e na actualidade converteuse nunha técnica utilizada, barata e cómoda.
Con todo, nos porcos non se podía utilizar esta técnica. John Dobrinsky é un animal fisiólogo que conseguiu que se exercite tamén en porcos. Cando os embriones de vaca conxélanse, o proceso de conxelación realízase con relativa lentitude, dando lugar á formación de cristais no embrión e as súas proximidades. Estes cristais matan as células e morren entre un 15-20% das células do embrión. A pesar deste dano, o embrión vacún avanza, pero non o do porco.
Por tanto, todas as sesións de Dobrinsky centráronse en acelerar o proceso de conxelación. Paira iso utilizou una técnica chamada vitrificación, que con nitróxeno líquido conxela a -196 ºC. A conxelación é moi rápida, polo que non se forman cristais no embrión. Con todo, estes embriones non foron viables.
A razón era que os microfilamentos que se encargan de manter a estrutura da membrana celular vísense danados, polo que as células deformaban e non realizaban correctamente as súas funcións.
Pero o investigador tamén atopou remedio a este problema e, antes de conxelar os embriones, utiliza una sustancia química chamada citoalasina paira evitar danos celulares. Deste xeito, fixo viable o 80% dos embriones de porco conxelados, una proporción que, ao seu xuízo, sería comercializable.