A rexeitar o teclado dos computadores?
Vendo que os que se dedican ás tarefas de informática esfórzanse por teclear con dúas ou tres dedos e sen quitar os ollos das teclas, non se pode dicir que o teclado sexa a ferramenta máis adecuada. Parece que os franceses atoparon una solución a este problema: rexeitar o teclado.
Cando hai tres anos Xavier Maury expúxose desenvolver un sistema que permitise analizar textos manuscritos por un microordenador, parecía imposible. Os especialistas aseguraban que só se podía facer en máquinas grandes, pero o Sr. Maury seguiu o seu traballo sen facer demasiado caso a todo isto. Tras analizar ben o problema, chegou á solución cun método empírico. Comézase a idear algunhas ferramentas paira a análise da información almacenada nunha Táboa Numérica cunha lista de coordenadas.
Una a correspondente á curva pechada, outra a correspondente a un só abrandamento ou dimensión relativa. Deste xeito, formou un banco de imaxes ou formas nas que aparecían todas as letras, díxitos e signos, que estaban ocultos pola lista de coordenadas. Cando se solicitaba ao programa que identificase algún dos caracteres escritos na táboa numérica, comparábase o aspecto deste carácter con todas as imaxes ou formas do banco, no mellor dos casos aparecía o carácter correcto.
O carácter, una vez identificado, mostrábase en pantalla e gardábase no código ASCII dun ficheiro. Pero o problema non terminaba aí, porque na escritura normal as letras están unidas entre si. Paira identificar os caracteres houbo que aumentar moito o número de críticas e o tempo.
Ante esta situación, os enxeñeiros que traballaban neste traballo decidiron aceptar certas ambigüidades e dotar ao programa dunha capacidade autodidáctica. Así, se non bastaban os criterios ou modelos existentes paira identificar un carácter dado, producíase un erro. Corrección realizada polo usuario, gardando entre os programas e as súas críticas anteriores. Seguindo este método, canto máis se utilice o programa, menos erros.
Como aparece Persoal Writer paira o usuario? O programa comeza cunha sesión de adaptación na que aprenderá as características da escritura do escritor. Este proceso consiste na reprodución de dúas ou tres páxinas paira a súa posterior análise. Os resultados obtidos desta análise almacenaranse no banco de datos anteriormente mencionado, así como os criteros de cada letra e signo. A partir deste momento, se a escritura é regular, o programa pode lela sen erros. Pero este caso non é o máis habitual.
Por tanto, obriga a prever outras escrituras. Esta personalización do programa obriga a crear o seu propio banco de imaxes. Una vez realizado esta primeira aprendizaxe, o usuario pode pasar a outras opcións. Se desexa utilizar o tratamento de texto, bastará con abrir o seu propio banco de imaxes. Tamén terá á súa disposición o teclado e todos os comandos e opcións dispoñibles coa xagua (menús, interiorización, corrección, etc.). ).
É máis, pódese incorporar ao programa un dicionario de 200.000 palabras. Comprobarase si o grupo de letras identificado coincide ou non con algunha das palabras do dicionario; se teñen a diferenza dunha soa letra, pode tratarse dun erro. Entón o programa elixirá a palabra que máis se achegue e terá a posibilidade de corrixir o erro ortográfico.
Pero non soñemos: a corrección de erros sintácticos aínda non está en mans do Persoal Write; non pensemos que o texto que una persoa cualificada non pode ler sexa lido por Persoal Writer. Por tanto, esta innovación non terá una gran difusión entre os médicos.
Con todo, é capaz de ler sen problemas textos escritos con cursiva e con rapidez normal. O número de erros, comparado cos erros de teclado dun operador que descoñece a mecanografía, é menor. Doutra banda, todos os programas serán útiles sen necesidade de teclados nin xagas.
Persoal Write segue sen estar no mercado. A versión paira Macintosh Plus e a versión paira IBM PC e compatibles nos próximos seis meses estará na rúa tras os últimos axustes do primeiro trimestre do ano. O único inconveniente pode ser o prezo, que oscila entre 12.000 e 15.000 francos, incluíndo programas e táboa digitalizadora.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
