Só polas pegadas dos pés, inventouse a forma de calcular a velocidade dos camiñantes
Dous investigadores da Universidade Alberta de Madrid e a Universidade Canadense de Complutense deron a coñecer na revista Ichons un método paira calcular a velocidade dos camiñantes só a base de pistas de pé. Baséanse na ecuación proposta en 1976 polo zoólogo británico Robert McNeil Alexander. Nesta ocasión, os investigadores eliminaron a necesidade de saber a lonxitude da perna de quen corre ou camiña da ecuación.
A investigación partiu dunha curiosa curiosidade: os investigadores querían saber con que precisión pódese calcular a velocidade dunha persoa atendendo unicamente ás pegadas de pé, é dicir, á lonxitude das pisadas. Pois conseguiron que o erro sexa só do 10-15%.
Paira o estudo, 14 alumnos de paleontología puxéronse a correr nunha praia asturiana, medindo a velocidade de cada un e a lonxitude das zancadas. A continuación comparáronse os datos obtidos na primeira medición coas zancadas e velocidades dos atletas profesionais que disputan carreiras de 100 e 400 metros. En ambos os casos utilizaron a ecuación do zoólogo británico Alexander. En 1976 Alexander propuxo esta ecuación analizando as carreiras dos seus fillos. Púidose comprobar que os datos medidos por eles axustáronse moi ben á ecuación.
No caso dos alumnos tiñan o dato da lonxitude das pernas, non así no caso de atletas profesionais. Por tanto, modificouse a ecuación de Alexander e creouse una versión que non contemplaba esta variable. A pesar de que coa ecuación obtida alcanzouse un erro máximo do 15%, os investigadores recoñeceron que ten límites. Por exemplo, no caso dos atletas profesionais, han visto que ás veces as zancadas dos corredores de 100 metros e 400 metros son iguais e que as velocidades son moi diferentes.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
