Dena dela, bata bestetik hurbil daude. Horixe bera gertatzen da eremu magnetikoa duten planeta gehienetan, baina Urano eta Neptuno salbuespenak dira.
Uranon eta Neptunon polo magnetikoak ekuatoreetatik gertu daude. Astronomoentzat oso ezaugarri bitxia da, eremu magnetikoa planetaren barruan biratzen ari den metal likidoak sortzen duelako kasu gehienetan. Biratze horrek zerikusi handia du planetaren errotazioarekin. Ondorioz, planeta osoak iman handi baten antzera jokatzen du. Uranoren eta Neptunoren eremu magnetikoak, ordea, ez ditu metal likidoak sortzen, baizik eta ioiez osatutako geruza likido mehe batek.
Geruza horren mugimendua eta planetaren errotazioa oso ezberdinak dira. Ondorioz, planetek, dipoloek bezala jokatu ordez, koadrupoloek bezala jokatzen dute. Beraz, Urano eta Neptuno ez dira iman sinpleak. Magnetismoaren ikuspuntutik, horregatik dira bereziak Urano eta Neptuno.