Coñecer o nazismo e o holocausto é fundamental para os profesionais médicos actuais
O coñecemento da historia do nazismo e do holocausto foi considerado imprescindible polo Comité de Historia do Medicamento de The Lancet para reforzar os estudos médicos e éticos actuais e para que os profesionais teñan unha visión máis integral, tanto en medicamento como en investigación. Esta é a conclusión que esta comisión puxo de manifesto no seu primeiro traballo.
O comité está formado por profesores, médicos, historiadores, investigadores, expertos en bioética... de catro continentes, dez países e un amplo abanico de disciplinas que, ademais de recoller accións médicas, políticas e crenzas na era do nazismo e do holocausto, realizaron leccións para as prácticas médicas actuais e propuxeron directrices pedagóxicas para a formación e formación de profesionais.
De feito, consideran que en moitos lugares pódense atopar reflexos das prácticas e crenzas médicas da época, non só no pasado, senón tamén no presente, como a paternidade, o machismo, o racismo, a fobia ás persoas ou ao colectivo LGTBIQ+, o antisemitismo, a violencia obstétrica e xeriátrica…
Consideran que a formación médica tradicional queda curta para os retos éticos cotiáns e futuros, como o demostra a falta de persoal sanitario na pandemia do COVID-19 para afrontar cuestións éticas e morais. Para suplir este baleiro, propoñen ensinar exemplos extremos do nazismo e do holocausto, entendendo que o coñecemento desta historia pode ser útil para tomar decisións acertadas e xustas en contextos dubidosos e en situacións de conflito de valores.
De feito, segundo o informe, as barbaridades nazi están entre os exemplos máis extremos e mellor documentados de vulneracións de dereitos humanos. E aínda que existe a tentación de considerar monstros a quen os impulsaron e fixeron, as evidencias tiñan claro que non eran unha excepción. Pola contra, a historia demostra que moitos investigadores e profesionais sanitarios poden actuar inéticamente contra os seus pacientes e cometer crimes contra eles en contextos concretos e sometidos a presión.
Por tanto, a Comisión considera que se deben facilitar aos investigadores e ao persoal sanitario ferramentas para identificar e previr as violacións dos dereitos humanos e os xenocidios. En definitiva, reivindicaron unha ética permanente no centro de investigación e práctica médica, e explicaron como entenden a ética, textualmente:“Calquera conceptualización da ética debe basearse en que todos os seres naceron iguais, débeselles dignidade, autonomía e equidad, e que merecen ser tratados con empatía e respecto”.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
