Demostraron que a mielina pode funcionar como un depósito enerxético do cerebro
Por exemplo, cando o exercicio físico realízase durante moito tempo, durante un maratón, unha investigación afirma que as células nerviosas recorren a fontes de enerxía alternativas, como a mielina, a estrutura que rodea ás fibras nerviosas. A investigación contou coa colaboración de investigadores de diversos centros (UPV/EHU, CIC biomaGUNE, CIBERNED, Biobizkaia, Achucarro…) que sinalaron esta plasticidad metabólica a través da mielina até agora descoñecida.
Os investigadores lembran que o cerebro, a pesar de representar só o 2% do peso corporal, consome o 20% da enerxía que gasta o corpo e a súa principal fonte de enerxía é a glicosa. Nesta investigación quixeron saber que lle pasa ao cerebro cando a glicosa está por baixo das necesidades mínimas, como un maratón ou un ultramaratón.
A investigación consistiu en escanear cerebros de varios corredores de maratón mediante resonancia magnética durante os días previos e posteriores á carreira e dúas semanas despois. Así, descobren que a realización dun maratón reduce o contido de mielina en gran parte da sustancia gris e branca do cerebro. O efecto é similar en ambos os hemisferios e é reversible. É dicir, dúas semanas despois da finalización do esforzo os niveis de mielina foron case os mesmos. Con todo, os investigadores advirten que si o esforzo alargásese demasiado, pode ter consecuencias funcionais no cerebro.
Con todo, chegaron á conclusión de que a mielina pode ser un depósito de enerxía alternativo que se pode utilizar cando se reducen os nutrientes que utiliza o cerebro. É máis, sinalan que este uso abriu unha nova visión das esixencias enerxéticas do cerebro, que afecta tanto ao rendemento dos deportistas como á nutrición da poboación xeral. Tamén avanzaron que pode abrir novas liñas de estudo e tratamento de enfermidades neurodegenerativas, como a esclerose múltiple e outras enfermidades desmielinizantes.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
