Instrucións claras paira o uso de máscaras
Publicado en Berria o 16 de febreiro de 2021
A semana pasada Andoni Egaña Makazaga lembrou na columna Etxepekoak: "O pasado marzo-abril dabamos máis importancia ao tacto que á respiración. Eran escravos forzados, non bicos. O dedo era a clave, non o alento".
Con todo, os protocolos de limpeza –e desinfección– establecidos naquel momento seguen vixentes na maioría dos lugares e seguen existindo prohibicións e barreiras paira compartir obxectos en bibliotecas, escolas e espazos deportivos, entre outros.
Pois ben, segundo un artigo publicado recentemente na revista Nature, estas medidas son excesivas en condicións normais. A pesar de que as investigacións levadas a cabo no laboratorio demostraron que os virus podían permanecer nas superficies durante longos períodos de tempo, a realidade demostrou que o virus se transmite por inhalación de gotículas e aerosois emitidos polas vías respiratorias, sen que se atoparon evidencias de infección por contacto cunha superficie ou obxecto contaminado. Por tanto, a revista recomenda que a atención, os esforzos e os recursos invístanse en evitar a transmisión por aerosois e non tanto na desinfección.
Porse a máscara, estar ao aire libre ou en lugares ben ventilados e evitar aglomeracións son as medidas máis efectivas. Sobre as máscaras, con todo, sempre hai algunha pregunta no aire. Os científicos xa demostraron que son capaces de protexer non só aos demais si están infectados, senón tamén a un mesmo. Agora debater que máscara utilizar ou canto.
De feito, o Centro de Control e Prevención de Enfermidades (CDC) de EE.UU. renovou as instrucións sobre as máscaras e recomendou o uso dunha tea por encima da máscara cirúrxica. Así, estendeuse que o mellor é vestir dúas máscaras. Con todo, os expertos advertiron que o máis importante non é o número de máscaras, senón vestirse ben, sen deixar físgoas. De feito, o CDC tamén deu esa razón paira recomendar a segunda máscara: o cirúrxico axudaría a adaptarse á cara. Ademais, indica que as máscaras de tea son aptas a condición de que teñan filtro no rango de capas.
Ao mesmo tempo, nalgúns territorios europeos recomendáronse ou forzado máscaras tipo FFP2 en determinados lugares (transporte público, supermercados, etc.). Ante esta situación, os expertos explicaron que estas máscaras son especialmente adecuadas paira profesionais como persoal hospitalario, coidadores de persoas maiores ou prestadores de servizos ao público. Pero, paira os que non corren grandes riscos de contaxio, non son necesarios, máis aínda, porque ao ser máis ríxidos que os demais, a miúdo non se axustan ben á cara.
Este razoamento lembra as explicacións que algúns expertos explicaban na pasada primavera paira evitar o uso das máscaras: que daban una falsa sensación de seguridade, que o mal uso era máis perigoso que o non levar nada...
Está claro, con todo, que en lugares pechados e mal ventilados onde hai moita xente, a máscara é fundamental e, por tanto, canto máis protección ofreza mellor. E os mellores son os FFP2. Isto non quere dicir que sexan necesarios en todas as situacións: se está ao aire libre e só, non fai falta nin FFP2. Pero, seguindo o principio de precaución, en espazos reducidos e multitudinarios, os da FFP2 poden non ser excesivos.
As máscaras producen grandes inconvenientes. Non é fácil adaptarse correctamente, hai que limpalos ou cambialos con frecuencia, os dun só uso teñen una influencia notable no medio ambiente, irritan a pel e evaporan as lentes e, sobre todo, dificultan a comunicación. Con todo, xunto coa ventilación e a distancia entre elas, son o principal medio paira evitar a transmisión do virus.
Dado que as preguntas iniciais xa foron respondidas, conviría dotar á cidadanía dunhas actitudes claras e garantir a súa accesibilidade paira todos. Até conseguir a inmunidade mediante a vacinación, que será nosa principal protección.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
