A parte do pelo fóra da pel non é o mellor lugar paira a extracción da molécula de ADN, debido á escaseza de material xenético no seu interior. Con todo, en moitas ocasións, entre os restos de vellos seres vivos atópanse pelos, non existindo outra alternativa á extracción de ADN. Por iso, un grupo de bioquímicos de Copenhague afinou un método de extracción de ADN obtendo bos resultados a partir de pelos de mamut.
Segundo os bioquímicos, a parte externa do pelo ten una gran vantaxe: ten queratina. A queratina rodea e protexe o ADN, polo que nas células do pelo o material xenético degrádase máis lentamente que noutras moitas células. Esta vantaxe non resolve o problema orixinal, a cantidade de ADN extraído é moi pequena. Por iso, os bioquímicos fixeron un esforzo especial paira sacar a maior información posible a esta pequena cantidade.
Os resultados foron bos, analizaron o ADN mitocondrial do peludo mamut siberiano Mammuthus primigenius e obtiveron máis información que en calquera outro análise mediante o novo método. Entre outras cousas, analizaron o mamut Adams, un exemplar descuberto en 1799 que se conservou sen conxelar. Paira os bioquímicos, a técnica que agora se utiliza coas pegadas dos mamuts pódese utilizar no futuro con restos doutros moitos seres vivos, como os humanos.