O Grupo de Magnetismo e Materiais Magnéticos (GMMMT) analizou a degradación de magnetosomas nun modelo de carcinoma pulmonar. O resultado considerouse moi útil non só para coñecer mellor o proceso de degradación dos magnetosomas, senón tamén para comprender a orixe das nanopartículas magnéticas que aparecen nalgunhas enfermidades neurodegenerativas e a súa utilidade para tratar o cancro.
De feito, a investigadora de GMMMT Alicia Gascón Gubieda explicou que os magnetosomas son nanopartículas de magnetita que sintetizan unhas bacterias que parecen ser de gran utilidade para o medicamento, especialmente no diagnóstico e tratamento do cancro. “Pero aínda non sabemos que ocorre cos magnetosomas dentro das células humanas, a ver si as nosas células poden gardar ou transformar estas nanopartículas”, advertiu.
Para iso, analizaron a degradación de magnetosomas nun modelo de carcinoma pulmonar durante 36 días: “Utilizamos unha nova técnica chamada nano-XANES, que só está dispoñible nalgunhas grandes instalacións de aceleradores de partículas. Grazas a esta técnica puidemos analizar o que sucede cos magnetosomas nas distintas partes da célula”.
Dos resultados obtidos a través da mesma, destacou dous achados: “Por unha banda, habemos visto que os magnetosomas degrádanse, é dicir, redúcense de tamaño e o seu magnetita convértese en maghemita. Pero neste proceso libéranse os iones de ferro dentro da célula que son prexudiciais para a célula.Doutra banda, habemos visto que as células humanas atrapan a estes iones e volven producir magnetita dentro dunha proteína chamada ferritina, probablemente para evitar ese dano”.
Así, demostraron que as células humanas teñen a capacidade de degradar e rexenerar a magnetita. Mesmo pensan que a capacidade de producir magnetita está ligada á tensión oxidativo das células. O investigador destaca o especial interese que isto ten: “Nos cerebros dos pacientes con enfermidades neurodegenerativas localizáronse nanopartículas magnéticas. Por tanto, cremos que o noso estudo axudará a comprender mellor a orixe biolóxica das nanopartículas de magnetita”.
Por outra banda, observouse que o problema de degradación dos magnetosomas é lento, e como as células visuran a magnetita, os magnetosomas poden ser útiles para o tratamento do cancro a longo prazo e en doses menores.A investigación foi publicada na revista Journal of Nanobiotechnology, na súa edición en aberto.