A anisotropía do núcleo terrestre iluminada
Un grupo da Universidade Uppsala descubriu a estrutura do ferro no núcleo terrestre. O ferro é o principal compoñente do núcleo e, pola súa estrutura, o núcleo presenta un comportamento anisotrópico. É dicir, ten unhas propiedades ou outras dependendo da dirección que se tome. Por exemplo, as ondas sonoras ou sísmicas que atravesan o núcleo pasan un 3-4% máis rápido cando van en dirección norte-sur que cando van en paralelo ao ecuador.
O grupo sueco propón que o ferro ten una estrutura cúbica centrada no corpo, é dicir, nos vértices de cada cubo colócase un átomo de ferro e no centro de cada cubo sitúase outro átomo. A orientación dos cubos tamén é especial: a diagonal do cubo é paralela ao eixo de rotación da Terra.
Mediante simulacións da dinámica molecular demostraron que estas estruturas e orientacións permiten que se produza una anisotropía como a medida.
Non sucedía coa explicación que daban até agora. Segundo esta explicación, o ferro formaba cristais hexágonos que tomaban una determinada orientación. Pero esta explicación tiña un problema: En condicións de presión e temperatura no núcleo da Terra, os hexágonos de ferro presentan un comportamento moi isotrópico.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
