Un compoñente das plantas, a lignina, tivo una gran importancia no control do osíxeno atmosférico nos últimos 200 millóns de anos.
Segundo Jennifer Robinson, da universidade de Pennsylvania, a lignina inflúe moito na composición da atmosfera, xa que é moi difícil degradala. A degradación é un proceso similar ao de quéimaa que require osíxeno. Antigamente, cando a lignina era moi abundante, a degradación foi moi lenta na natureza. Por tanto, o osíxeno foise acumulando na atmosfera.
Paira poder realizar esta afirmación, Robinson analizou as composicións do carbón e os seus isótopos acumulados nos últimos 450 millóns de anos. Segundo as súas estimacións fai 380 millóns de anos o nivel de osíxeno era do 15%, pero no Carbonífero, fai 300 millóns de anos, o nivel de osíxeno era do 35%. Neste momento os niveis de osíxeno son aproximadamente do 20%.
No carbonífero as árbores tiñan máis troncos que a madeira e na cortiza do tronco adoita ser lignina. Como xa se comentou anteriormente, a lignina dificulta a degradación das plantas, polo que se consumiu menos osíxeno que noutras épocas.