Os científicos demostraron que o Lactophrys triqueter é moito mellor nadador do que se pensaba. A pesar da súa aparente torpeza, a auga escorrega sobre o caparazón de óso do peixe caixa.
Os peixes de caixa nadan en augas rápidas e os remolinos de auga que se forman ao redor do caparazón axúdanlles a manter o equilibrio. Por exemplo, se una corrente de auga empuxa o peixe cara arriba, o remolino de auga que hai no seu parte superior aumenta. Este remolino atrae o respaldo do peixe e dirixe o extremo cara abaixo, o que lle permite nadar máis comodamente.
Por tanto, o seu aspecto garda o segredo de nadar en augas rápidas e agora queren aplicalo aos robots utilizados na investigación submarina. Desta forma, os robots serán capaces de adaptar as súas traxectorias de forma automática, reducindo o uso de enerxía e permitindo una exploración máis longa.