Segundo a Teoría Xeral da Relatividad, o futuro do Universo está expresado nunhas ecuacións. Dado que algúns coeficientes destas ecuacións aínda non están definidos, non está claro como será o futuro do cosmo. Dependendo do valor que teñan estes parámetros, o Universo expandirase continuamente no espazo (dise que é un modelo aberto), ou ben volverá contraerse tras un período de expansión (modelo pechado).
O satélite ROSAT (Roentgen Satellite) ofrece datos favorables ao modelo pechado. É certo que dun modelo a outro se pode pasar polo valor dos coeficientes, pero este valor depende da masa oculta no universo. Esta masa non emite radiación detectora de ningún tipo de aparello e non é identificable mediante medidores.
Esta masa oculta é entre 10 e 50 veces superior á inicialmente prevista e detectable en estrelas e galaxias. Hai que dicir que na Teoría da Relatividad a evolución da masa e do espazo están relacionadas. Se a masa total do universo é superior a un valor crítico, a forza gravitatoria primeiro igualará a forza de expansión e despois superará. A difusión, por tanto, retárdase ao principio e detense antes de contraerse por gravidade. O universo contráese e logo reúnese cada vez máis. Pola contra, a forza de expansión será maior que a forza gravitatoria e estenderase constantemente.
Como se coñecen os parámetros da expansión, a masa do universo é o que hai que saber. O satélite ROSAT non detectou masa oculta por ser indetectable en por si, pero mediante fotografías realizadas con raios X a tres galaxias do grupo NGC 2300, esta masa oculta púidose medir indirectamente. As fotografías revelaron no medio destas tres galaxias una enorme nube quente de gas. Segundo os expertos, este tipo de nubes debería estar diluída no espazo hai tempo sen deixar rastro. Se se mantivo, foi porque a gravitación dunha enorme masa mantívose.
A masa necesaria paira manter a nube atopada é 12-25 veces a masa das tres galaxias mencionadas. Se a situación nesta zona do espazo é a mesma que noutras ocasións, significa que a masa oculta no Universo é 25 veces superior á actualmente detectada e calculada. Se fose así, o Universo tería máis masa que paira expandirse continuamente.
Por tanto, a expansión do universo retardaríase e algún día quedaría. Daquela as estrelas e as galaxias xuntaríanse como o globo que se está baleirando. Todo o espazo contraeríase, sendo ao final una pequena bóla infinitamente concentrada. Como o tempo contraerase da mesma maneira, todo ocorrería moi rápido. As estrelas baixarían do ceo e a auga dos ríos subiría.
Con todo, a situación mostrada polo satélite ROSAT pode non estar en todo o Universo. Con todo, o destino do Universo depende da masa oculta.